PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praetendor
II sing.
praetendĕris, praetendĕre
III sing.
praetendĭtur
I plur.
praetendĭmur
II plur.
praetendimĭni
III plur.
praetenduntur
IMPERFECT
I sing.
praetendēbar
II sing.
praetendebāris, praetendebāre
III sing.
praetendebātur
I plur.
praetendebāmur
II plur.
praetendebamĭni
III plur.
praetendebantur
FUTURE
I sing.
praetendar
II sing.
praetendēris, praetendēre
III sing.
praetendētur
I plur.
praetendēmur
II plur.
praetendemĭni
III plur.
praetendentur
PERFECT
I sing.
praetentus o praetensus, –a, –um sum
II sing.
praetentus o praetensus, –a, –um es
III sing.
praetentus o praetensus, –a, –um est
I plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a sumus
II plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a estis
III plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praetentus o praetensus, –a, –um eram
II sing.
praetentus o praetensus, –a, –um eras
III sing.
praetentus o praetensus, –a, –um erat
I plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a eramus
II plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a eratis
III plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praetentus o praetensus, –a, –um ero
II sing.
praetentus o praetensus, –a, –um eris
III sing.
praetentus o praetensus, –a, –um erit
I plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a erimus
II plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a eritis
III plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praetendar
II sing.
praetendāris, praetendāre
III sing.
praetendātur
I plur.
praetendāmur
II plur.
praetendamĭni
III plur.
praetendantur
IMPERFECT
I sing.
praetendĕrer
II sing.
praetenderēris, praetenderēre
III sing.
praetenderētur
I plur.
praetenderēmur
II plur.
praetenderemĭni
III plur.
praetenderentur
PERFECT
I sing.
praetentus o praetensus, –a, –um sim
II sing.
praetentus o praetensus, –a, –um sis
III sing.
praetentus o praetensus, –a, –um sit
I plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a simus
II plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a sitis
III plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praetentus o praetensus, –a, –um essem
II sing.
praetentus o praetensus, –a, –um esses
III sing.
praetentus o praetensus, –a, –um esset
I plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a essemus
II plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a essetis
III plur.
praetenti o praetensi, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praetendĕre
II plur.
praetendimĭni
FUTURO
II sing.
praetendĭtor
III sing.
praetendĭtor
II plur.
–
III plur.
praetenduntor
PARTICIPIO
PERFECT
praetentus o praetensus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praetendi
PERFECT
Singular:
praetentus o praetensus, –a, –um esse
Plural:
praetenti o praetensi, –ae, –a esse
FUTURO
praetentum esse o praetensum esse
GERUND
praetendendus, –a, –um
SUPIN
praetentu o praetensu
View the active form of this verb
praetendor tr. v. III conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android