praetestor - Active diathesis
deponent transitive verb I conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praetestor
II sing.
praetestāris, praetestāre
III sing.
praetestātur
I plur.
praetestāmur
II plur.
praetestamĭni
III plur.
praetestantur
IMPERFECT
I sing.
praetestābar
II sing.
praetestabāris, praetestabāre
III sing.
praetestabātur
I plur.
praetestabāmur
II plur.
praetestabamĭni
III plur.
praetestabantur
FUTURE
I sing.
praetestābor
II sing.
praetestabĕris, praetestabĕre
III sing.
praetestabĭtur
I plur.
praetestabĭmur
II plur.
praetestabimĭni
III plur.
praetestabuntur
PERFECT
I sing.
praetestatus, –a, –um sum
II sing.
praetestatus, –a, –um es
III sing.
praetestatus, –a, –um est
I plur.
praetestati, –ae, –a sumus
II plur.
praetestati, –ae, –a estis
III plur.
praetestati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praetestatus, –a, –um eram
II sing.
praetestatus, –a, –um eras
III sing.
praetestatus, –a, –um erat
I plur.
praetestati, –ae, –a eramus
II plur.
praetestati, –ae, –a eratis
III plur.
praetestati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praetestatus, –a, –um ero
II sing.
praetestatus, –a, –um eris
III sing.
praetestatus, –a, –um erit
I plur.
praetestati, –ae, –a erimus
II plur.
praetestati, –ae, –a eritis
III plur.
praetestati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praetester
II sing.
praetestēris, praetestēre
III sing.
praetestētur
I plur.
praetestēmur
II plur.
praetestemĭni
III plur.
praetestentur
IMPERFECT
I sing.
praetestārer
II sing.
praetestarēris, praetestarēre
III sing.
praetestarētur
I plur.
praetestarēmur
II plur.
praetestaremĭni
III plur.
praetestarentur
PERFECT
I sing.
praetestatus, –a, –um sim
II sing.
praetestatus, –a, –um sis
III sing.
praetestatus, –a, –um sit
I plur.
praetestati, –ae, –a simus
II plur.
praetestati, –ae, –a sitis
III plur.
praetestati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praetestatus, –a, –um essem
II sing.
praetestatus, –a, –um esses
III sing.
praetestatus, –a, –um esset
I plur.
praetestati, –ae, –a essemus
II plur.
praetestati, –ae, –a essetis
III plur.
praetestati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praetestāre
II plur.
praetestamĭni
FUTURO
II sing.
praetestātor
III sing.
praetestātor
II plur.
–
III plur.
praetestantor
INFINITIVE
PRESENT
praetestāri
PERFECT
Singular:
praetestatus, –a, –um esse
Plural:
praetestati, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
praetestatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praetestatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
praetestans, –antis
FUTURO
praetestatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
praetestatum
Passivo:
praetestatu
GERUNDIO
Genitivo:
praetestandi
Dativo:
praetestando
Accusativo:
praetestandum
Ablativo:
praetestando
GERUND
praetestandus, –a, –um
praetestor dep. tr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android