praevĕnĭor - Passive diathesis
transitive and intransitive verb IV conjugation
See the translation of this word
PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praevĕnĭor
II sing.
praevĕnīris, praevĕnīre
III sing.
praevĕnītur
I plur.
praevĕnīmur
II plur.
praevĕnimĭni
III plur.
praevĕniuntur
IMPERFECT
I sing.
praevĕniēbar
II sing.
praevĕniebāris, praevĕniebāre
III sing.
praevĕniebātur
I plur.
praevĕniebāmur
II plur.
praevĕniebamĭni
III plur.
praevĕniebantur
FUTURE
I sing.
praevĕnĭar
II sing.
praevĕniēris, praevĕniēre
III sing.
praevĕniētur
I plur.
praevĕniēmur
II plur.
praevĕniemĭni
III plur.
praevĕnientur
PERFECT
I sing.
praeventus, –a, –um sum
II sing.
praeventus, –a, –um es
III sing.
praeventus, –a, –um est
I plur.
praeventi, –ae, –a sumus
II plur.
praeventi, –ae, –a estis
III plur.
praeventi, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praeventus, –a, –um eram
II sing.
praeventus, –a, –um eras
III sing.
praeventus, –a, –um erat
I plur.
praeventi, –ae, –a eramus
II plur.
praeventi, –ae, –a eratis
III plur.
praeventi, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praeventus, –a, –um ero
II sing.
praeventus, –a, –um eris
III sing.
praeventus, –a, –um erit
I plur.
praeventi, –ae, –a erimus
II plur.
praeventi, –ae, –a eritis
III plur.
praeventi, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praevĕnĭar
II sing.
praevĕniāris, praevĕniāre
III sing.
praevĕniātur
I plur.
praevĕniāmur
II plur.
praevĕniamĭni
III plur.
praevĕniantur
IMPERFECT
I sing.
praevĕnīrer
II sing.
praevĕnirēris, praevenirēre
III sing.
praevĕnirētur
I plur.
praevĕnirēmur
II plur.
praevĕnirēmini
III plur.
praevĕnirentur
PERFECT
I sing.
praeventus, –a, –um sim
II sing.
praeventus, –a, –um sis
III sing.
praeventus, –a, –um sit
I plur.
praeventi, –ae, –a simus
II plur.
praeventi, –ae, –a sitis
III plur.
praeventi, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praeventus, –a, –um essem
II sing.
praeventus, –a, –um esses
III sing.
praeventus, –a, –um esset
I plur.
praeventi, –ae, –a essemus
II plur.
praeventi, –ae, –a essetis
III plur.
praeventi, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praevĕnīre
II plur.
praevĕnimĭni
FUTURO
II sing.
praevĕnītor
III sing.
praevĕnītor
II plur.
–
III plur.
praevĕniuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praeventus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praevĕnīri
PERFECT
Singular:
praeventus, –a, –um esse
Plural:
praeventi, –ae, –a esse
FUTURO
praeventum esse
GERUND
praevĕniendus, –a, –um
SUPIN
praeventu
View the active form of this verb
praevĕnĭor tr. and intr. v. IV conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android