prŏfĭciscor - Active diathesis
deponent intransitive verb III conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
prŏfĭciscor
II sing.
prŏfĭciscĕris, prŏfĭciscĕre
III sing.
prŏfĭciscĭtur
I plur.
prŏfĭciscĭmur
II plur.
prŏfĭciscimĭni
III plur.
prŏfĭciscuntur
IMPERFECT
I sing.
prŏfĭciscēbar
II sing.
prŏfĭciscebāris, prŏfĭciscebāre
III sing.
prŏfĭciscebātur
I plur.
prŏfĭciscebāmur
II plur.
prŏfĭciscebamĭni
III plur.
prŏfĭciscebantur
FUTURE
I sing.
prŏfĭciscar
II sing.
prŏfĭciscēris, prŏfĭciscēre
III sing.
prŏfĭciscētur
I plur.
prŏfĭciscēmur
II plur.
prŏfĭciscemĭni
III plur.
prŏfĭciscentur
PERFECT
I sing.
profectus, –a, –um sum
II sing.
profectus, –a, –um es
III sing.
profectus, –a, –um est
I plur.
profecti, –ae, –a sumus
II plur.
profecti, –ae, –a estis
III plur.
profecti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
profectus, –a, –um eram
II sing.
profectus, –a, –um eras
III sing.
profectus, –a, –um erat
I plur.
profecti, –ae, –a eramus
II plur.
profecti, –ae, –a eratis
III plur.
profecti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
profectus, –a, –um ero
II sing.
profectus, –a, –um eris
III sing.
profectus, –a, –um erit
I plur.
profecti, –ae, –a erimus
II plur.
profecti, –ae, –a eritis
III plur.
profecti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
prŏfĭciscar
II sing.
prŏfĭciscāris, prŏfĭciscāre
III sing.
prŏfĭciscātur
I plur.
prŏfĭciscāmur
II plur.
prŏfĭciscamĭni
III plur.
prŏfĭciscantur
IMPERFECT
I sing.
prŏfĭciscĕrer
II sing.
prŏfĭciscerēris, prŏfĭciscerēre
III sing.
prŏfĭciscerētur
I plur.
prŏfĭciscerēmur
II plur.
prŏfĭcisceremĭni
III plur.
prŏfĭciscerentur
PERFECT
I sing.
profectus, –a, –um sim
II sing.
profectus, –a, –um sis
III sing.
profectus, –a, –um sit
I plur.
profecti, –ae, –a simus
II plur.
profecti, –ae, –a sitis
III plur.
profecti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
profectus, –a, –um essem
II sing.
profectus, –a, –um esses
III sing.
profectus, –a, –um esset
I plur.
profecti, –ae, –a essemus
II plur.
profecti, –ae, –a essetis
III plur.
profecti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
prŏfĭciscĕre
II plur.
prŏfĭciscimĭni
FUTURO
II sing.
prŏfĭciscĭtor
III sing.
prŏfĭciscĭtor
II plur.
–
III plur.
prŏfĭciscuntor
INFINITIVE
PRESENT
prŏfĭcisci
PERFECT
Singular:
profectus, –a, –um esse
Plural:
profecti, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
profectūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
profectūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
prŏfĭciscens, –entis
FUTURO
profectūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
profectum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
prŏfĭciscendi
Dativo:
prŏfĭciscendo
Accusativo:
prŏfĭciscendum
Ablativo:
prŏfĭciscendo
GERUND
–
prŏfĭciscor dep. intr. v. III conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android