PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
prōnuntĭor
II sing.
prōnuntĭāris, prōnuntĭāre
III sing.
prōnuntĭātur
I plur.
prōnuntĭāmur
II plur.
prōnuntĭamĭni
III plur.
prōnuntĭantur
IMPERFECT
I sing.
prōnuntĭābar
II sing.
prōnuntĭabāris, prōnuntĭabāre
III sing.
prōnuntĭabātur
I plur.
prōnuntĭabāmur
II plur.
prōnuntĭabamĭni
III plur.
prōnuntĭabantur
FUTURE
I sing.
prōnuntĭābor
II sing.
prōnuntĭabĕris, prōnuntĭabĕre
III sing.
prōnuntĭabĭtur
I plur.
prōnuntĭabĭmur
II plur.
prōnuntĭabimĭni
III plur.
prōnuntĭabuntur
PERFECT
I sing.
pronuntiatus, –a, –um sum
II sing.
pronuntiatus, –a, –um es
III sing.
pronuntiatus, –a, –um est
I plur.
pronuntiati, –ae, –a sumus
II plur.
pronuntiati, –ae, –a estis
III plur.
pronuntiati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
pronuntiatus, –a, –um eram
II sing.
pronuntiatus, –a, –um eras
III sing.
pronuntiatus, –a, –um erat
I plur.
pronuntiati, –ae, –a eramus
II plur.
pronuntiati, –ae, –a eratis
III plur.
pronuntiati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
pronuntiatus, –a, –um ero
II sing.
pronuntiatus, –a, –um eris
III sing.
pronuntiatus, –a, –um erit
I plur.
pronuntiati, –ae, –a erimus
II plur.
pronuntiati, –ae, –a eritis
III plur.
pronuntiati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
prōnuntĭer
II sing.
prōnuntĭēris, prōnuntĭēre
III sing.
prōnuntĭētur
I plur.
prōnuntĭēmur
II plur.
prōnuntĭemĭni
III plur.
prōnuntĭentur
IMPERFECT
I sing.
prōnuntĭārer
II sing.
prōnuntĭarēris, prōnuntĭarēre
III sing.
prōnuntĭarētur
I plur.
prōnuntĭarēmur
II plur.
prōnuntĭaremĭni
III plur.
prōnuntĭarentur
PERFECT
I sing.
pronuntiatus, –a, –um sim
II sing.
pronuntiatus, –a, –um sis
III sing.
pronuntiatus, –a, –um sit
I plur.
pronuntiati, –ae, –a simus
II plur.
pronuntiati, –ae, –a sitis
III plur.
pronuntiati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
pronuntiatus, –a, –um essem
II sing.
pronuntiatus, –a, –um esses
III sing.
pronuntiatus, –a, –um esset
I plur.
pronuntiati, –ae, –a essemus
II plur.
pronuntiati, –ae, –a essetis
III plur.
pronuntiati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
prōnuntĭāre
II plur.
prōnuntĭamĭni
FUTURO
II sing.
prōnuntĭātor
III sing.
prōnuntĭātor
II plur.
–
III plur.
prōnuntĭantor
PARTICIPIO
PERFECT
pronuntiatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
prōnuntĭāri
PERFECT
Singular:
pronuntiatus, –a, –um esse
Plural:
pronuntiati, –ae, –a esse
FUTURO
pronuntiatum esse
GERUND
prōnuntĭandus, –a, –um
SUPIN
pronuntiatu
View the active form of this verb
prōnuntĭor tr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android