rĕcōgĭtor - Passive diathesis
transitive and intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
rĕcōgĭtor
II sing.
rĕcōgĭtāris, rĕcōgĭtāre
III sing.
rĕcōgĭtātur
I plur.
rĕcōgĭtāmur
II plur.
rĕcōgĭtamĭni
III plur.
rĕcōgĭtantur
IMPERFECT
I sing.
rĕcōgĭtābar
II sing.
rĕcōgĭtabāris, rĕcōgĭtabāre
III sing.
rĕcōgĭtabātur
I plur.
rĕcōgĭtabāmur
II plur.
rĕcōgĭtabamĭni
III plur.
rĕcōgĭtabantur
FUTURE
I sing.
rĕcōgĭtābor
II sing.
rĕcōgĭtabĕris, rĕcōgĭtabĕre
III sing.
rĕcōgĭtabĭtur
I plur.
rĕcōgĭtabĭmur
II plur.
rĕcōgĭtabimĭni
III plur.
rĕcōgĭtabuntur
PERFECT
I sing.
recogitatus, –a, –um sum
II sing.
recogitatus, –a, –um es
III sing.
recogitatus, –a, –um est
I plur.
recogitati, –ae, –a sumus
II plur.
recogitati, –ae, –a estis
III plur.
recogitati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
recogitatus, –a, –um eram
II sing.
recogitatus, –a, –um eras
III sing.
recogitatus, –a, –um erat
I plur.
recogitati, –ae, –a eramus
II plur.
recogitati, –ae, –a eratis
III plur.
recogitati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
recogitatus, –a, –um ero
II sing.
recogitatus, –a, –um eris
III sing.
recogitatus, –a, –um erit
I plur.
recogitati, –ae, –a erimus
II plur.
recogitati, –ae, –a eritis
III plur.
recogitati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
rĕcōgĭter
II sing.
rĕcōgĭtēris, rĕcōgĭtēre
III sing.
rĕcōgĭtētur
I plur.
rĕcōgĭtēmur
II plur.
rĕcōgĭtemĭni
III plur.
rĕcōgĭtentur
IMPERFECT
I sing.
rĕcōgĭtārer
II sing.
rĕcōgĭtarēris, rĕcōgĭtarēre
III sing.
rĕcōgĭtarētur
I plur.
rĕcōgĭtarēmur
II plur.
rĕcōgĭtaremĭni
III plur.
rĕcōgĭtarentur
PERFECT
I sing.
recogitatus, –a, –um sim
II sing.
recogitatus, –a, –um sis
III sing.
recogitatus, –a, –um sit
I plur.
recogitati, –ae, –a simus
II plur.
recogitati, –ae, –a sitis
III plur.
recogitati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
recogitatus, –a, –um essem
II sing.
recogitatus, –a, –um esses
III sing.
recogitatus, –a, –um esset
I plur.
recogitati, –ae, –a essemus
II plur.
recogitati, –ae, –a essetis
III plur.
recogitati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
rĕcōgĭtāre
II plur.
rĕcōgĭtamĭni
FUTURO
II sing.
rĕcōgĭtātor
III sing.
rĕcōgĭtātor
II plur.
–
III plur.
rĕcōgĭtantor
PARTICIPIO
PERFECT
recogitatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
rĕcōgĭtāri
PERFECT
Singular:
recogitatus, –a, –um esse
Plural:
recogitati, –ae, –a esse
FUTURO
recogitatum esse
GERUND
rĕcōgĭtandus, –a, –um
SUPIN
recogitatu
View the active form of this verb
rĕcōgĭtor tr. and intr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android