singultor - Passive diathesis
transitive and intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
singultor
II sing.
singultāris, singultāre
III sing.
singultātur
I plur.
singultāmur
II plur.
singultamĭni
III plur.
singultantur
IMPERFECT
I sing.
singultābar
II sing.
singultabāris, singultabāre
III sing.
singultabātur
I plur.
singultabāmur
II plur.
singultabamĭni
III plur.
singultabantur
FUTURE
I sing.
singultābor
II sing.
singultabĕris, singultabĕre
III sing.
singultabĭtur
I plur.
singultabĭmur
II plur.
singultabimĭni
III plur.
singultabuntur
PERFECT
I sing.
singultatus, –a, –um sum
II sing.
singultatus, –a, –um es
III sing.
singultatus, –a, –um est
I plur.
singultati, –ae, –a sumus
II plur.
singultati, –ae, –a estis
III plur.
singultati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
singultatus, –a, –um eram
II sing.
singultatus, –a, –um eras
III sing.
singultatus, –a, –um erat
I plur.
singultati, –ae, –a eramus
II plur.
singultati, –ae, –a eratis
III plur.
singultati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
singultatus, –a, –um ero
II sing.
singultatus, –a, –um eris
III sing.
singultatus, –a, –um erit
I plur.
singultati, –ae, –a erimus
II plur.
singultati, –ae, –a eritis
III plur.
singultati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
singulter
II sing.
singultēris, singultēre
III sing.
singultētur
I plur.
singultēmur
II plur.
singultemĭni
III plur.
singultentur
IMPERFECT
I sing.
singultārer
II sing.
singultarēris, singultarēre
III sing.
singultarētur
I plur.
singultarēmur
II plur.
singultaremĭni
III plur.
singultarentur
PERFECT
I sing.
singultatus, –a, –um sim
II sing.
singultatus, –a, –um sis
III sing.
singultatus, –a, –um sit
I plur.
singultati, –ae, –a simus
II plur.
singultati, –ae, –a sitis
III plur.
singultati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
singultatus, –a, –um essem
II sing.
singultatus, –a, –um esses
III sing.
singultatus, –a, –um esset
I plur.
singultati, –ae, –a essemus
II plur.
singultati, –ae, –a essetis
III plur.
singultati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
singultāre
II plur.
singultamĭni
FUTURO
II sing.
singultātor
III sing.
singultātor
II plur.
–
III plur.
singultantor
PARTICIPIO
PERFECT
singultatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
singultāri
PERFECT
Singular:
singultatus, –a, –um esse
Plural:
singultati, –ae, –a esse
FUTURO
singultatum esse
GERUND
singultandus, –a, –um
SUPIN
singultatu
View the active form of this verb
singultor tr. and intr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android