PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
sollĭcĭtor
II sing.
sollĭcĭtāris, sollĭcĭtāre
III sing.
sollĭcĭtātur
I plur.
sollĭcĭtāmur
II plur.
sollĭcĭtamĭni
III plur.
sollĭcĭtantur
IMPERFECT
I sing.
sollĭcĭtābar
II sing.
sollĭcĭtabāris, sollĭcĭtabāre
III sing.
sollĭcĭtabātur
I plur.
sollĭcĭtabāmur
II plur.
sollĭcĭtabamĭni
III plur.
sollĭcĭtabantur
FUTURE
I sing.
sollĭcĭtābor
II sing.
sollĭcĭtabĕris, sollĭcĭtabĕre
III sing.
sollĭcĭtabĭtur
I plur.
sollĭcĭtabĭmur
II plur.
sollĭcĭtabimĭni
III plur.
sollĭcĭtabuntur
PERFECT
I sing.
sollicitatus, –a, –um sum
II sing.
sollicitatus, –a, –um es
III sing.
sollicitatus, –a, –um est
I plur.
sollicitati, –ae, –a sumus
II plur.
sollicitati, –ae, –a estis
III plur.
sollicitati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
sollicitatus, –a, –um eram
II sing.
sollicitatus, –a, –um eras
III sing.
sollicitatus, –a, –um erat
I plur.
sollicitati, –ae, –a eramus
II plur.
sollicitati, –ae, –a eratis
III plur.
sollicitati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
sollicitatus, –a, –um ero
II sing.
sollicitatus, –a, –um eris
III sing.
sollicitatus, –a, –um erit
I plur.
sollicitati, –ae, –a erimus
II plur.
sollicitati, –ae, –a eritis
III plur.
sollicitati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
sollĭcĭter
II sing.
sollĭcĭtēris, sollĭcĭtēre
III sing.
sollĭcĭtētur
I plur.
sollĭcĭtēmur
II plur.
sollĭcĭtemĭni
III plur.
sollĭcĭtentur
IMPERFECT
I sing.
sollĭcĭtārer
II sing.
sollĭcĭtarēris, sollĭcĭtarēre
III sing.
sollĭcĭtarētur
I plur.
sollĭcĭtarēmur
II plur.
sollĭcĭtaremĭni
III plur.
sollĭcĭtarentur
PERFECT
I sing.
sollicitatus, –a, –um sim
II sing.
sollicitatus, –a, –um sis
III sing.
sollicitatus, –a, –um sit
I plur.
sollicitati, –ae, –a simus
II plur.
sollicitati, –ae, –a sitis
III plur.
sollicitati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
sollicitatus, –a, –um essem
II sing.
sollicitatus, –a, –um esses
III sing.
sollicitatus, –a, –um esset
I plur.
sollicitati, –ae, –a essemus
II plur.
sollicitati, –ae, –a essetis
III plur.
sollicitati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
sollĭcĭtāre
II plur.
sollĭcĭtamĭni
FUTURO
II sing.
sollĭcĭtātor
III sing.
sollĭcĭtātor
II plur.
–
III plur.
sollĭcĭtantor
PARTICIPIO
PERFECT
sollicitatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
sollĭcĭtāri
PERFECT
Singular:
sollicitatus, –a, –um esse
Plural:
sollicitati, –ae, –a esse
FUTURO
sollicitatum esse
GERUND
sollĭcĭtandus, –a, –um
SUPIN
sollicitatu
View the active form of this verb
sollĭcĭtor tr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android