endeavour
noun

conatus [conatūs, m.]



transitive verb

1 cōnor [cōnāris, cōnāri, conatus, conatum]
2 ēnītor [ēnītěris, ēnīti, enisus, enisum]

permalink


Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ENDEAVOUR100}}
---CACHE---