surmise
noun

coniectūra [coniecturæ, f.]



intransitive verb

suspĭcor [suspĭcāris, suspĭcāri, suspicatus, suspicatum], cōnĭcĭo [cōnĭcis, conieci, cōnĭcěre, coniectum], augŭror [augŭrāris, augŭrāri, auguratus, auguratum]

permalink


Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SURMISE100}}
---CACHE---