commĭsĕrĕor - Active diathesis
deponent transitive verb II conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
    INDICATIVE
    PRESENT
            I sing.
commĭsĕrĕor
                II sing.
commĭsĕrēris, commĭsĕrēre
                III sing.
commĭsĕrētur
                I plur.
commĭsĕrēmur
                II plur.
commĭsĕremĭni
                III plur.
commĭsĕrentur
                IMPERFECT
            I sing.
commĭsĕrēbar
                II sing.
commĭsĕrebāris
                III sing.
commĭsĕrebātur
                I plur.
commĭsĕrebāmur
                II plur.
commĭsĕrebamĭni
                III plur.
commĭsĕrebantur
                FUTURE
            I sing.
commĭsĕrēbor
                II sing.
commĭsĕrebĕris
                III sing.
commĭsĕrebĭtur
                I plur.
commĭsĕrebĭmur
                II plur.
commĭsĕrebimĭni
                III plur.
commĭsĕrebuntur
                PERFECT
            I sing.
commiseritus, –a, –um  sum
                II sing.
commiseritus, –a, –um  es
                III sing.
commiseritus, –a, –um  est
                I plur.
commiseriti, –ae, –a  sumus
                II plur.
commiseriti, –ae, –a  estis
                III plur.
commiseriti, –ae, –a  sunt
                PLUPERFECT
            I sing.
commiseritus, –a, –um  eram
                II sing.
commiseritus, –a, –um  eras
                III sing.
commiseritus, –a, –um  erat
                I plur.
commiseriti, –ae, –a  eramus
                II plur.
commiseriti, –ae, –a  eratis
                III plur.
commiseriti, –ae, –a erant
                FUTURE PERFECT
            I sing.
commiseritus, –a, –um  ero
                II sing.
commiseritus, –a, –um  eris
                III sing.
commiseritus, –a, –um  erit
                I plur.
commiseriti, –ae, –a  erimus
                II plur.
commiseriti, –ae, –a  eritis
                III plur.
commiseriti, –ae, –a  erunt
                SUBJUNCTIVE
    PRESENT
            I sing.
commĭsĕrĕar
                II sing.
commĭsĕreāris, commĭsĕreāre
                III sing.
commĭsĕreātur
                I plur.
commĭsĕreāmur
                II plur.
commĭsĕreamĭni
                III plur.
commĭsĕreantur
                IMPERFECT
            I sing.
commĭsĕrērer
                II sing.
commĭsĕrerēris, commĭsĕrerēre
                III sing.
commĭsĕrerētur
                I plur.
commĭsĕrerēmur
                II plur.
commĭsĕreremĭni
                III plur.
commĭsĕrerentur
                PERFECT
            I sing.
commiseritus, –a, –um  sim
                II sing.
commiseritus, –a, –um  sis
                III sing.
commiseritus, –a, –um  sit
                I plur.
commiseriti, –ae, –a  simus
                II plur.
commiseriti, –ae, –a  sitis
                III plur.
commiseriti, –ae, –a  sint
                PLUPERFECT
            I sing.
commiseritus, –a, –um  essem
                II sing.
commiseritus, –a, –um  esses
                III sing.
commiseritus, –a, –um  esset
                I plur.
commiseriti, –ae, –a  essemus
                II plur.
commiseriti, –ae, –a  essetis
                III plur.
commiseriti, –ae, –a  essent
                IMPERATIVE
            PRESENT
            II sing.
commĭsĕrēre
                II plur.
commĭsĕremĭni
                FUTURO
            II sing.
commĭsĕrētor
                III sing.
commĭsĕrētor
                II plur.
–
                III plur.
commĭsĕrentor
                INFINITIVE
            PRESENT
            commĭsĕrēri
                PERFECT
            Singular:
commiseritus, –a, –um esse
                Plural:
commiseriti, –ae, –a esse
                FUTURO
            Singular:
commiseritūrūm, –am, –ūm
                Plural:
commiseritūros, –as, –a
                PARTICIPIO
            PRESENT
            commĭsĕrens, –entis
                FUTURO
            commiseritūrūs, –a, –ūm
                SUPIN
            Attivo:
commiseritum
                Passivo:
commiseritu
                GERUNDIO
            Genitivo:
commĭsĕrandi
                Dativo:
commĭsĕrando
                Accusativo:
commĭsĕrandum
                Ablativo:
commĭsĕrando
                GERUND
            commĭsĕrendus, –a, –um
                commĭsĕrĕor dep. tr. v.  II conjug.
---CACHE---
                
                Our sites
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Our mobile applications
                Android