Donazione

dēpugnor - Passive diathesis


transitive and intransitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
dēpugnor
II sing.
dēpugnāris, dēpugnāre
III sing.
dēpugnātur
I plur.
dēpugnāmur
II plur.
dēpugnamĭni
III plur.
dēpugnantur
IMPERFECT
I sing.
dēpugnābar
II sing.
dēpugnabāris, dēpugnabāre
III sing.
dēpugnabātur
I plur.
dēpugnabāmur
II plur.
dēpugnabamĭni
III plur.
dēpugnabantur
FUTURE
I sing.
dēpugnābor
II sing.
dēpugnabĕris, dēpugnabĕre
III sing.
dēpugnabĭtur
I plur.
dēpugnabĭmur
II plur.
dēpugnabimĭni
III plur.
dēpugnabuntur
PERFECT
I sing.
depugnatus, –a, –um sum
II sing.
depugnatus, –a, –um es
III sing.
depugnatus, –a, –um est
I plur.
depugnati, –ae, –a sumus
II plur.
depugnati, –ae, –a estis
III plur.
depugnati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
depugnatus, –a, –um eram
II sing.
depugnatus, –a, –um eras
III sing.
depugnatus, –a, –um erat
I plur.
depugnati, –ae, –a eramus
II plur.
depugnati, –ae, –a eratis
III plur.
depugnati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
depugnatus, –a, –um ero
II sing.
depugnatus, –a, –um eris
III sing.
depugnatus, –a, –um erit
I plur.
depugnati, –ae, –a erimus
II plur.
depugnati, –ae, –a eritis
III plur.
depugnati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
dēpugner
II sing.
dēpugnēris, dēpugnēre
III sing.
dēpugnētur
I plur.
dēpugnēmur
II plur.
dēpugnemĭni
III plur.
dēpugnentur
IMPERFECT
I sing.
dēpugnārer
II sing.
dēpugnarēris, dēpugnarēre
III sing.
dēpugnarētur
I plur.
dēpugnarēmur
II plur.
dēpugnaremĭni
III plur.
dēpugnarentur
PERFECT
I sing.
depugnatus, –a, –um sim
II sing.
depugnatus, –a, –um sis
III sing.
depugnatus, –a, –um sit
I plur.
depugnati, –ae, –a simus
II plur.
depugnati, –ae, –a sitis
III plur.
depugnati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
depugnatus, –a, –um essem
II sing.
depugnatus, –a, –um esses
III sing.
depugnatus, –a, –um esset
I plur.
depugnati, –ae, –a essemus
II plur.
depugnati, –ae, –a essetis
III plur.
depugnati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
dēpugnāre
II plur.
dēpugnamĭni
FUTURO
II sing.
dēpugnātor
III sing.
dēpugnātor
II plur.
–
III plur.
dēpugnantor
PARTICIPIO
PERFECT
depugnatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
dēpugnāri
PERFECT
Singular:
depugnatus, –a, –um esse
Plural:
depugnati, –ae, –a esse
FUTURO
depugnatum esse
GERUND
dēpugnandus, –a, –um
SUPIN
depugnatu

View the active form of this verb

‹ dēpugno
dēpŭiens ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dēpugnātĭo fem. noun III decl.
depugnatūrūs adj. fut. part.
depugnatus adj. perf. part. I cl.
depugnatus adj. perf. inf.
dēpugno tr. and intr. v. I conjug.
dēpugnor tr. and intr. v. I conjug.
dēpŭiens adj. pres. part. II cl.
dēpŭĭo tr. v. IV conjug.
dēpŭĭor tr. v. IV conjug.
dēpulsans adj. pres. part. II cl.
dēpulsĭo fem. noun III decl.
dēpulso tr. v. I conjug.
dēpulsor tr. v. I conjug.
dēpulsŏr masc. noun III decl.
dēpulsōrĭae pl. fem. noun I decl.
dēpulsōrĭus adj. I cl.
depulsūrūs adj. fut. part.
depulsus adj. perf. part. I cl.
depulsus adj. perf. inf.
dēpungens adj. pres. part. II cl.
{{ID:DEPUGNOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android