frustror - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
frustror
II sing.
frustrāris, frustrāre
III sing.
frustrātur
I plur.
frustrāmur
II plur.
frustramĭni
III plur.
frustrantur
IMPERFECT
I sing.
frustrābar
II sing.
frustrabāris, frustrabāre
III sing.
frustrabātur
I plur.
frustrabāmur
II plur.
frustrabamĭni
III plur.
frustrabantur
FUTURE
I sing.
frustrābor
II sing.
frustrabĕris, frustrabĕre
III sing.
frustrabĭtur
I plur.
frustrabĭmur
II plur.
frustrabimĭni
III plur.
frustrabuntur
PERFECT
I sing.
frustratus, –a, –um sum
II sing.
frustratus, –a, –um es
III sing.
frustratus, –a, –um est
I plur.
frustrati, –ae, –a sumus
II plur.
frustrati, –ae, –a estis
III plur.
frustrati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
frustratus, –a, –um eram
II sing.
frustratus, –a, –um eras
III sing.
frustratus, –a, –um erat
I plur.
frustrati, –ae, –a eramus
II plur.
frustrati, –ae, –a eratis
III plur.
frustrati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
frustratus, –a, –um ero
II sing.
frustratus, –a, –um eris
III sing.
frustratus, –a, –um erit
I plur.
frustrati, –ae, –a erimus
II plur.
frustrati, –ae, –a eritis
III plur.
frustrati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
frustrer
II sing.
frustrēris, frustrēre
III sing.
frustrētur
I plur.
frustrēmur
II plur.
frustremĭni
III plur.
frustrentur
IMPERFECT
I sing.
frustrārer
II sing.
frustrarēris, frustrarēre
III sing.
frustrarētur
I plur.
frustrarēmur
II plur.
frustraremĭni
III plur.
frustrarentur
PERFECT
I sing.
frustratus, –a, –um sim
II sing.
frustratus, –a, –um sis
III sing.
frustratus, –a, –um sit
I plur.
frustrati, –ae, –a simus
II plur.
frustrati, –ae, –a sitis
III plur.
frustrati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
frustratus, –a, –um essem
II sing.
frustratus, –a, –um esses
III sing.
frustratus, –a, –um esset
I plur.
frustrati, –ae, –a essemus
II plur.
frustrati, –ae, –a essetis
III plur.
frustrati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
frustrāre
II plur.
frustramĭni
FUTURO
II sing.
frustrātor
III sing.
frustrātor
II plur.
III plur.
frustrantor
PARTICIPIO
PERFECT
frustratus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
frustrāri
PERFECT
Singular:
frustratus, –a, –um esse
Plural:
frustrati, –ae, –a esse
FUTURO
frustratum esse
GERUND
frustrandus, –a, –um
SUPIN
frustratu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:FRUSTROR100}}
---CACHE---