impugnatus


adjective perfect infinitive

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
impugnatus
Gen.
impugnati
Dat.
impugnato
Acc.
impugnatum
Abl.
impugnato
Voc.
impugnate
PLURAL
Nom.
impugnati
Gen.
impugnatōrum
Dat.
impugnatis
Acc.
impugnatos
Abl.
impugnatis
Voc.
impugnati
FEMININE
SINGULAR
Nom.
impugnată
Gen.
impugnatae
Dat.
impugnatae
Acc.
impugnatam
Abl.
impugnatā
Voc.
impugnată
PLURAL
Nom.
impugnatae
Gen.
impugnatārum
Dat.
impugnatis
Acc.
impugnatas
Abl.
impugnatis
Voc.
impugnatae
NEUTER
SINGULAR
Nom.
impugnatum
Gen.
impugnati
Dat.
impugnato
Acc.
impugnatum
Abl.
impugnato
Voc.
impugnatum
PLURAL
Nom.
impugnata
Gen.
impugnatōrum
Dat.
impugnatis
Acc.
impugnata
Abl.
impugnatis
Voc.
impugnata




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:IMPUGNATUS200}}
---CACHE---