inpugnatus


adjective perfect infinitive

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
inpugnatus
Gen.
inpugnati
Dat.
inpugnato
Acc.
inpugnatum
Abl.
inpugnato
Voc.
inpugnate
PLURAL
Nom.
inpugnati
Gen.
inpugnatōrum
Dat.
inpugnatis
Acc.
inpugnatos
Abl.
inpugnatis
Voc.
inpugnati
FEMININE
SINGULAR
Nom.
inpugnată
Gen.
inpugnatae
Dat.
inpugnatae
Acc.
inpugnatam
Abl.
inpugnatā
Voc.
inpugnată
PLURAL
Nom.
inpugnatae
Gen.
inpugnatārum
Dat.
inpugnatis
Acc.
inpugnatas
Abl.
inpugnatis
Voc.
inpugnatae
NEUTER
SINGULAR
Nom.
inpugnatum
Gen.
inpugnati
Dat.
inpugnato
Acc.
inpugnatum
Abl.
inpugnato
Voc.
inpugnatum
PLURAL
Nom.
inpugnata
Gen.
inpugnatōrum
Dat.
inpugnatis
Acc.
inpugnata
Abl.
inpugnatis
Voc.
inpugnata




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPUGNATUS200}}
---CACHE---