PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
inpugnor
II sing.
inpugnāris, inpugnāre
III sing.
inpugnātur
I plur.
inpugnāmur
II plur.
inpugnamĭni
III plur.
inpugnantur
IMPERFECT
I sing.
inpugnābar
II sing.
inpugnabāris, inpugnabāre
III sing.
inpugnabātur
I plur.
inpugnabāmur
II plur.
inpugnabamĭni
III plur.
inpugnabantur
FUTURE
I sing.
inpugnābor
II sing.
inpugnabĕris, inpugnabĕre
III sing.
inpugnabĭtur
I plur.
inpugnabĭmur
II plur.
inpugnabimĭni
III plur.
inpugnabuntur
PERFECT
I sing.
inpugnatus, –a, –um sum
II sing.
inpugnatus, –a, –um es
III sing.
inpugnatus, –a, –um est
I plur.
inpugnati, –ae, –a sumus
II plur.
inpugnati, –ae, –a estis
III plur.
inpugnati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
inpugnatus, –a, –um eram
II sing.
inpugnatus, –a, –um eras
III sing.
inpugnatus, –a, –um erat
I plur.
inpugnati, –ae, –a eramus
II plur.
inpugnati, –ae, –a eratis
III plur.
inpugnati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
inpugnatus, –a, –um ero
II sing.
inpugnatus, –a, –um eris
III sing.
inpugnatus, –a, –um erit
I plur.
inpugnati, –ae, –a erimus
II plur.
inpugnati, –ae, –a eritis
III plur.
inpugnati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
inpugner
II sing.
inpugnēris, inpugnēre
III sing.
inpugnētur
I plur.
inpugnēmur
II plur.
inpugnemĭni
III plur.
inpugnentur
IMPERFECT
I sing.
inpugnārer
II sing.
inpugnarēris, inpugnarēre
III sing.
inpugnarētur
I plur.
inpugnarēmur
II plur.
inpugnaremĭni
III plur.
inpugnarentur
PERFECT
I sing.
inpugnatus, –a, –um sim
II sing.
inpugnatus, –a, –um sis
III sing.
inpugnatus, –a, –um sit
I plur.
inpugnati, –ae, –a simus
II plur.
inpugnati, –ae, –a sitis
III plur.
inpugnati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
inpugnatus, –a, –um essem
II sing.
inpugnatus, –a, –um esses
III sing.
inpugnatus, –a, –um esset
I plur.
inpugnati, –ae, –a essemus
II plur.
inpugnati, –ae, –a essetis
III plur.
inpugnati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
inpugnāre
II plur.
inpugnamĭni
FUTURO
II sing.
inpugnātor
III sing.
inpugnātor
II plur.
–
III plur.
inpugnantor
PARTICIPIO
PERFECT
inpugnatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
inpugnāri
PERFECT
Singular:
inpugnatus, –a, –um esse
Plural:
inpugnati, –ae, –a esse
FUTURO
inpugnatum esse
GERUND
inpugnandus, –a, –um
SUPIN
inpugnatu
View the active form of this verb
inpugnor tr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android