oblŏquor - Active diathesis
deponent transitive and intransitive verb III conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
oblŏquor
II sing.
oblŏquĕris, oblŏquĕre
III sing.
oblŏquĭtur
I plur.
oblŏquĭmur
II plur.
oblŏquimĭni
III plur.
oblŏquuntur
IMPERFECT
I sing.
oblŏquēbar
II sing.
oblŏquebāris, oblŏquebāre
III sing.
oblŏquebātur
I plur.
oblŏquebāmur
II plur.
oblŏquebamĭni
III plur.
oblŏquebantur
FUTURE
I sing.
oblŏquar
II sing.
oblŏquēris, oblŏquēre
III sing.
oblŏquētur
I plur.
oblŏquēmur
II plur.
oblŏquemĭni
III plur.
oblŏquentur
PERFECT
I sing.
oblocutus, –a, –um sum
II sing.
oblocutus, –a, –um es
III sing.
oblocutus, –a, –um est
I plur.
oblocuti, –ae, –a sumus
II plur.
oblocuti, –ae, –a estis
III plur.
oblocuti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
oblocutus, –a, –um eram
II sing.
oblocutus, –a, –um eras
III sing.
oblocutus, –a, –um erat
I plur.
oblocuti, –ae, –a eramus
II plur.
oblocuti, –ae, –a eratis
III plur.
oblocuti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
oblocutus, –a, –um ero
II sing.
oblocutus, –a, –um eris
III sing.
oblocutus, –a, –um erit
I plur.
oblocuti, –ae, –a erimus
II plur.
oblocuti, –ae, –a eritis
III plur.
oblocuti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
oblŏquar
II sing.
oblŏquāris, oblŏquāre
III sing.
oblŏquātur
I plur.
oblŏquāmur
II plur.
oblŏquamĭni
III plur.
oblŏquantur
IMPERFECT
I sing.
oblŏquĕrer
II sing.
oblŏquerēris, oblŏquerēre
III sing.
oblŏquerētur
I plur.
oblŏquerēmur
II plur.
oblŏqueremĭni
III plur.
oblŏquerentur
PERFECT
I sing.
oblocutus, –a, –um sim
II sing.
oblocutus, –a, –um sis
III sing.
oblocutus, –a, –um sit
I plur.
oblocuti, –ae, –a simus
II plur.
oblocuti, –ae, –a sitis
III plur.
oblocuti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
oblocutus, –a, –um essem
II sing.
oblocutus, –a, –um esses
III sing.
oblocutus, –a, –um esset
I plur.
oblocuti, –ae, –a essemus
II plur.
oblocuti, –ae, –a essetis
III plur.
oblocuti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
oblŏquĕre
II plur.
oblŏquĭmini
FUTURO
II sing.
oblŏquĭtor
III sing.
oblŏquĭtor
II plur.
–
III plur.
oblŏquuntor
INFINITIVE
PRESENT
oblŏqui
PERFECT
Singular:
oblocutus, –a, –um esse
Plural:
oblocuti, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
oblocutūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
oblocutūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
oblŏquens, –entis
FUTURO
oblocutūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
oblocutum
Passivo:
oblocutu
GERUNDIO
Genitivo:
oblŏquendi
Dativo:
oblŏquendo
Accusativo:
oblŏquendum
Ablativo:
oblŏquendo
GERUND
oblŏquendus, –a, –um
oblŏquor dep. tr. and intr. v. III conjug.
---CACHE---

Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android