obnuntiatus


adjective perfect infinitive

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
obnuntiatus
Gen.
obnuntiati
Dat.
obnuntiato
Acc.
obnuntiatum
Abl.
obnuntiato
Voc.
obnuntiate
PLURAL
Nom.
obnuntiati
Gen.
obnuntiatōrum
Dat.
obnuntiatis
Acc.
obnuntiatos
Abl.
obnuntiatis
Voc.
obnuntiati
FEMININE
SINGULAR
Nom.
obnuntiată
Gen.
obnuntiatae
Dat.
obnuntiatae
Acc.
obnuntiatam
Abl.
obnuntiatā
Voc.
obnuntiată
PLURAL
Nom.
obnuntiatae
Gen.
obnuntiatārum
Dat.
obnuntiatis
Acc.
obnuntiatas
Abl.
obnuntiatis
Voc.
obnuntiatae
NEUTER
SINGULAR
Nom.
obnuntiatum
Gen.
obnuntiati
Dat.
obnuntiato
Acc.
obnuntiatum
Abl.
obnuntiato
Voc.
obnuntiatum
PLURAL
Nom.
obnuntiata
Gen.
obnuntiatōrum
Dat.
obnuntiatis
Acc.
obnuntiata
Abl.
obnuntiatis
Voc.
obnuntiata




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBNUNTIATUS200}}
---CACHE---