obnuntĭor - Passive diathesis


transitive and intransitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
obnuntĭor
II sing.
obnuntĭāris, obnuntĭāre
III sing.
obnuntĭātur
I plur.
obnuntĭāmur
II plur.
obnuntĭamĭni
III plur.
obnuntĭantur
IMPERFECT
I sing.
obnuntĭābar
II sing.
obnuntĭabāris, obnuntĭabāre
III sing.
obnuntĭabātur
I plur.
obnuntĭabāmur
II plur.
obnuntĭabamĭni
III plur.
obnuntĭabantur
FUTURE
I sing.
obnuntĭābor
II sing.
obnuntĭabĕris, obnuntĭabĕre
III sing.
obnuntĭabĭtur
I plur.
obnuntĭabĭmur
II plur.
obnuntĭabimĭni
III plur.
obnuntĭabuntur
PERFECT
I sing.
obnuntiatus, –a, –um sum
II sing.
obnuntiatus, –a, –um es
III sing.
obnuntiatus, –a, –um est
I plur.
obnuntiati, –ae, –a sumus
II plur.
obnuntiati, –ae, –a estis
III plur.
obnuntiati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
obnuntiatus, –a, –um eram
II sing.
obnuntiatus, –a, –um eras
III sing.
obnuntiatus, –a, –um erat
I plur.
obnuntiati, –ae, –a eramus
II plur.
obnuntiati, –ae, –a eratis
III plur.
obnuntiati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
obnuntiatus, –a, –um ero
II sing.
obnuntiatus, –a, –um eris
III sing.
obnuntiatus, –a, –um erit
I plur.
obnuntiati, –ae, –a erimus
II plur.
obnuntiati, –ae, –a eritis
III plur.
obnuntiati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
obnuntĭer
II sing.
obnuntĭēris, obnuntĭēre
III sing.
obnuntĭētur
I plur.
obnuntĭēmur
II plur.
obnuntĭemĭni
III plur.
obnuntĭentur
IMPERFECT
I sing.
obnuntĭārer
II sing.
obnuntĭarēris, obnuntĭarēre
III sing.
obnuntĭarētur
I plur.
obnuntĭarēmur
II plur.
obnuntĭaremĭni
III plur.
obnuntĭarentur
PERFECT
I sing.
obnuntiatus, –a, –um sim
II sing.
obnuntiatus, –a, –um sis
III sing.
obnuntiatus, –a, –um sit
I plur.
obnuntiati, –ae, –a simus
II plur.
obnuntiati, –ae, –a sitis
III plur.
obnuntiati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
obnuntiatus, –a, –um essem
II sing.
obnuntiatus, –a, –um esses
III sing.
obnuntiatus, –a, –um esset
I plur.
obnuntiati, –ae, –a essemus
II plur.
obnuntiati, –ae, –a essetis
III plur.
obnuntiati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
obnuntĭāre
II plur.
obnuntĭamĭni
FUTURO
II sing.
obnuntĭātor
III sing.
obnuntĭātor
II plur.
III plur.
obnuntĭantor
PARTICIPIO
PERFECT
obnuntiatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
obnuntĭāri
PERFECT
Singular:
obnuntiatus, –a, –um esse
Plural:
obnuntiati, –ae, –a esse
FUTURO
obnuntiatum esse
GERUND
obnuntĭandus, –a, –um
SUPIN
obnuntiatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBNUNTIOR100}}
---CACHE---