Donazione

praecanto - Active diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



ACTIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecanto
II sing.
praecantas
III sing.
praecantat
I plur.
praecantāmus
II plur.
praecantātis
III plur.
praecantant
IMPERFECT
I sing.
praecantābam
II sing.
praecantābas
III sing.
praecantābat
I plur.
praecantabāmus
II plur.
praecantabātis
III plur.
praecantābant
FUTURE
I sing.
praecantābo
II sing.
praecantābis
III sing.
praecantābit
I plur.
praecantabĭmus
II plur.
praecantabĭtis
III plur.
praecantābunt
PERFECT
I sing.
praecantavi
II sing.
praecantavisti
III sing.
praecantavit
I plur.
praecantavĭmus
II plur.
praecantavistis
III plur.
praecantavērunt, praecantavēre
PLUPERFECT
I sing.
praecantavĕram
II sing.
praecantavĕras
III sing.
praecantavĕrat
I plur.
praecantaverāmus
II plur.
praecantaverātis
III plur.
praecantavĕrant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecantavĕro
II sing.
praecantavĕris
III sing.
praecantavĕrit
I plur.
praecantaverĭmus
II plur.
praecantaverĭtis
III plur.
praecantavĕrint
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecantem
II sing.
praecantes
III sing.
praecantet
I plur.
praecantēmus
II plur.
praecantētis
III plur.
praecantent
IMPERFECT
I sing.
praecantārem
II sing.
praecantāres
III sing.
praecantāret
I plur.
praecantarēmus
II plur.
praecantarētis
III plur.
praecantārent
PERFECT
I sing.
praecantavĕrim
II sing.
praecantavĕris
III sing.
praecantavĕrit
I plur.
praecantaverĭmus
II plur.
praecantaverĭtis
III plur.
praecantavĕrint
PLUPERFECT
I sing.
praecantavissem
II sing.
praecantavisses
III sing.
praecantavisset
I plur.
praecantavissēmus
II plur.
praecantavissētis
III plur.
praecantavissent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecanta
II plur.
praecantāte
FUTURO
II sing.
praecantāto
III sing.
praecantāto
II plur.
praecantatōte
III plur.
praecantanto
PARTICIPIO
PRESENT
praecantans, –antis
FUTURO
praecantatūrūs, –a, –ūm
INFINITIVE
PRESENT
praecantāre
PERFECT
praecantavisse
FUTURO
Singular:
praecantatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praecantatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praecantandi
Dativo:
praecantando
Accusativo:
ad praecantandum
Ablativo:
praecantando
SUPIN
praecantatum

View the passive form of this verb

‹ praecantatus
praecantor ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecantātŏr masc. noun III decl.
praecantatrix fem. noun III decl.
praecantatūrūs adj. fut. part.
praecantatus adj. perf. part. I cl.
praecantatus adj. perf. inf.
praecanto tr. v. I conjug.
praecantor tr. v. I conjug.
praecantŏr masc. noun III decl.
praecantrix fem. noun III decl.
praecānus adj. I cl.
praecarpens adj. pres. part. II cl.
praecarpo tr. v. III conjug.
praecarpor tr. v. III conjug.
praecarptūrūs adj. fut. part.
praecarptus adj. perf. part. I cl.
praecarptus adj. perf. inf.
praecautūrūs adj. fut. part.
praecautus adj. perf. part. I cl.
praecautus adj. perf. inf.
praecăvens adj. pres. part. II cl.
{{ID:PRAECANTO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android