praecantor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecantor
II sing.
praecantāris, praecantāre
III sing.
praecantātur
I plur.
praecantāmur
II plur.
praecantamĭni
III plur.
praecantantur
IMPERFECT
I sing.
praecantābar
II sing.
praecantabāris, praecantabāre
III sing.
praecantabātur
I plur.
praecantabāmur
II plur.
praecantabamĭni
III plur.
praecantabantur
FUTURE
I sing.
praecantābor
II sing.
praecantabĕris, praecantabĕre
III sing.
praecantabĭtur
I plur.
praecantabĭmur
II plur.
praecantabimĭni
III plur.
praecantabuntur
PERFECT
I sing.
praecantatus, –a, –um sum
II sing.
praecantatus, –a, –um es
III sing.
praecantatus, –a, –um est
I plur.
praecantati, –ae, –a sumus
II plur.
praecantati, –ae, –a estis
III plur.
praecantati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praecantatus, –a, –um eram
II sing.
praecantatus, –a, –um eras
III sing.
praecantatus, –a, –um erat
I plur.
praecantati, –ae, –a eramus
II plur.
praecantati, –ae, –a eratis
III plur.
praecantati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecantatus, –a, –um ero
II sing.
praecantatus, –a, –um eris
III sing.
praecantatus, –a, –um erit
I plur.
praecantati, –ae, –a erimus
II plur.
praecantati, –ae, –a eritis
III plur.
praecantati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecanter
II sing.
praecantēris, praecantēre
III sing.
praecantētur
I plur.
praecantēmur
II plur.
praecantemĭni
III plur.
praecantentur
IMPERFECT
I sing.
praecantārer
II sing.
praecantarēris, praecantarēre
III sing.
praecantarētur
I plur.
praecantarēmur
II plur.
praecantaremĭni
III plur.
praecantarentur
PERFECT
I sing.
praecantatus, –a, –um sim
II sing.
praecantatus, –a, –um sis
III sing.
praecantatus, –a, –um sit
I plur.
praecantati, –ae, –a simus
II plur.
praecantati, –ae, –a sitis
III plur.
praecantati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praecantatus, –a, –um essem
II sing.
praecantatus, –a, –um esses
III sing.
praecantatus, –a, –um esset
I plur.
praecantati, –ae, –a essemus
II plur.
praecantati, –ae, –a essetis
III plur.
praecantati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecantāre
II plur.
praecantamĭni
FUTURO
II sing.
praecantātor
III sing.
praecantātor
II plur.
III plur.
praecantantor
PARTICIPIO
PERFECT
praecantatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praecantāri
PERFECT
Singular:
praecantatus, –a, –um esse
Plural:
praecantati, –ae, –a esse
FUTURO
praecantatum esse
GERUND
praecantandus, –a, –um
SUPIN
praecantatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECANTOR100}}
---CACHE---