Donazione

praecīdor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecīdor
II sing.
praecīdĕris, praecīdĕre
III sing.
praecīdĭtur
I plur.
praecīdĭmur
II plur.
praecīdimĭni
III plur.
praecīduntur
IMPERFECT
I sing.
praecīdēbar
II sing.
praecīdebāris, praecīdebāre
III sing.
praecīdebātur
I plur.
praecīdebāmur
II plur.
praecīdebamĭni
III plur.
praecīdebantur
FUTURE
I sing.
praecīdar
II sing.
praecīdēris, praecīdēre
III sing.
praecīdētur
I plur.
praecīdēmur
II plur.
praecīdemĭni
III plur.
praecīdentur
PERFECT
I sing.
praecisus, –a, –um sum
II sing.
praecisus, –a, –um es
III sing.
praecisus, –a, –um est
I plur.
praecisi, –ae, –a sumus
II plur.
praecisi, –ae, –a estis
III plur.
praecisi, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praecisus, –a, –um eram
II sing.
praecisus, –a, –um eras
III sing.
praecisus, –a, –um erat
I plur.
praecisi, –ae, –a eramus
II plur.
praecisi, –ae, –a eratis
III plur.
praecisi, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecisus, –a, –um ero
II sing.
praecisus, –a, –um eris
III sing.
praecisus, –a, –um erit
I plur.
praecisi, –ae, –a erimus
II plur.
praecisi, –ae, –a eritis
III plur.
praecisi, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecīdar
II sing.
praecīdāris, praecīdāre
III sing.
praecīdātur
I plur.
praecīdāmur
II plur.
praecīdamĭni
III plur.
praecīdantur
IMPERFECT
I sing.
praecīdĕrer
II sing.
praecīderēris, praecīderēre
III sing.
praecīderētur
I plur.
praecīderēmur
II plur.
praecīderemĭni
III plur.
praecīderentur
PERFECT
I sing.
praecisus, –a, –um sim
II sing.
praecisus, –a, –um sis
III sing.
praecisus, –a, –um sit
I plur.
praecisi, –ae, –a simus
II plur.
praecisi, –ae, –a sitis
III plur.
praecisi, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praecisus, –a, –um essem
II sing.
praecisus, –a, –um esses
III sing.
praecisus, –a, –um esset
I plur.
praecisi, –ae, –a essemus
II plur.
praecisi, –ae, –a essetis
III plur.
praecisi, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecīdĕre
II plur.
praecīdimĭni
FUTURO
II sing.
praecīdĭtor
III sing.
praecīdĭtor
II plur.
–
III plur.
praecīduntor
PARTICIPIO
PERFECT
praecisus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praecīdi
PERFECT
Singular:
praecisus, –a, –um esse
Plural:
praecisi, –ae, –a esse
FUTURO
praecisum esse
GERUND
praecīdendus, –a, –um
SUPIN
praecisu

View the active form of this verb

‹ praecīdo
praecinctĭo ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecessus adj. perf. inf.
praecĭae pl. fem. noun I decl.
praecīdānĕus adj. I cl.
praecīdens adj. pres. part. II cl.
praecīdo tr. v. III conjug.
praecīdor tr. v. III conjug.
praecinctĭo fem. noun III decl.
praecinctōrĭum nt. noun II decl.
praecinctūra fem. noun I decl.
praecinctūrūs adj. fut. part.
praecinctŭs masc. noun IV decl.
praecinctus adj. perf. part. I cl.
praecinctus adj. perf. inf.
praecĭnens adj. pres. part. II cl.
praecingens adj. pres. part. II cl.
praecingo tr. v. III conjug.
praecingor tr. v. III conjug.
praecĭno tr. and intr. v. III conjug.
praecĭnor tr. and intr. v. III conjug.
praecipĭens masc. noun III decl.
{{ID:PRAECIDOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android