Donazione

praecingor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecingor
II sing.
praecingĕris, praecingĕre
III sing.
praecingĭtur
I plur.
praecingĭmur
II plur.
praecingimĭni
III plur.
praecinguntur
IMPERFECT
I sing.
praecingēbar
II sing.
praecingebāris, praecingebāre
III sing.
praecingebātur
I plur.
praecingebāmur
II plur.
praecingebamĭni
III plur.
praecingebantur
FUTURE
I sing.
praecingar
II sing.
praecingēris, praecingēre
III sing.
praecingētur
I plur.
praecingēmur
II plur.
praecingemĭni
III plur.
praecingentur
PERFECT
I sing.
praecinctus, –a, –um sum
II sing.
praecinctus, –a, –um es
III sing.
praecinctus, –a, –um est
I plur.
praecincti, –ae, –a sumus
II plur.
praecincti, –ae, –a estis
III plur.
praecincti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praecinctus, –a, –um eram
II sing.
praecinctus, –a, –um eras
III sing.
praecinctus, –a, –um erat
I plur.
praecincti, –ae, –a eramus
II plur.
praecincti, –ae, –a eratis
III plur.
praecincti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecinctus, –a, –um ero
II sing.
praecinctus, –a, –um eris
III sing.
praecinctus, –a, –um erit
I plur.
praecincti, –ae, –a erimus
II plur.
praecincti, –ae, –a eritis
III plur.
praecincti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecingar
II sing.
praecingāris, praecingāre
III sing.
praecingātur
I plur.
praecingāmur
II plur.
praecingamĭni
III plur.
praecingantur
IMPERFECT
I sing.
praecingĕrer
II sing.
praecingerēris, praecingerēre
III sing.
praecingerētur
I plur.
praecingerēmur
II plur.
praecingeremĭni
III plur.
praecingerentur
PERFECT
I sing.
praecinctus, –a, –um sim
II sing.
praecinctus, –a, –um sis
III sing.
praecinctus, –a, –um sit
I plur.
praecincti, –ae, –a simus
II plur.
praecincti, –ae, –a sitis
III plur.
praecincti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praecinctus, –a, –um essem
II sing.
praecinctus, –a, –um esses
III sing.
praecinctus, –a, –um esset
I plur.
praecincti, –ae, –a essemus
II plur.
praecincti, –ae, –a essetis
III plur.
praecincti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecingĕre
II plur.
praecingimĭni
FUTURO
II sing.
praecingĭtor
III sing.
praecingĭtor
II plur.
–
III plur.
praecinguntor
PARTICIPIO
PERFECT
praecinctus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praecingi
PERFECT
Singular:
praecinctus, –a, –um esse
Plural:
praecincti, –ae, –a esse
FUTURO
praecinctum esse
GERUND
praecingendus, –a, –um
SUPIN
praecinctu

View the active form of this verb

‹ praecingo
praecĭno ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecinctus adj. perf. part. I cl.
praecinctus adj. perf. inf.
praecĭnens adj. pres. part. II cl.
praecingens adj. pres. part. II cl.
praecingo tr. v. III conjug.
praecingor tr. v. III conjug.
praecĭno tr. and intr. v. III conjug.
praecĭnor tr. and intr. v. III conjug.
praecipĭens masc. noun III decl.
praecĭpiens adj. pres. part. II cl.
praecĭpĭo tr. v. III conjug. end. -io
praecĭpĭor tr. v. III conjug. end. -io
praecĭpĭtans adj. pres. part. II cl.
praecĭpĭtantĕr adv.
praecĭpĭtantĭa fem. noun I decl.
praecĭpĭtātĭo fem. noun III decl.
praecĭpĭtātŏr masc. noun III decl.
praecipitatūrūs adj. fut. part.
praecĭpĭtātŭs masc. noun IV decl.
praecipitatus adj. perf. part. I cl.
{{ID:PRAECINGOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android