Donazione

praecĭpĭto - Active diathesis


transitive and intransitive verb I conjugation

See the translation of this word



ACTIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecĭpĭto
II sing.
praecĭpĭtas
III sing.
praecĭpĭtat
I plur.
praecĭpĭtāmus
II plur.
praecĭpĭtātis
III plur.
praecĭpĭtant
IMPERFECT
I sing.
praecĭpĭtābam
II sing.
praecĭpĭtābas
III sing.
praecĭpĭtābat
I plur.
praecĭpĭtabāmus
II plur.
praecĭpĭtabātis
III plur.
praecĭpĭtābant
FUTURE
I sing.
praecĭpĭtābo
II sing.
praecĭpĭtābis
III sing.
praecĭpĭtābit
I plur.
praecĭpĭtabĭmus
II plur.
praecĭpĭtabĭtis
III plur.
praecĭpĭtābunt
PERFECT
I sing.
praecipitavi
II sing.
praecipitavisti
III sing.
praecipitavit
I plur.
praecipitavĭmus
II plur.
praecipitavistis
III plur.
praecipitavēreunt, praecipitavēre
PLUPERFECT
I sing.
praecipitavĕram
II sing.
praecipitavĕras
III sing.
praecipitavĕrat
I plur.
praecipitaverāmus
II plur.
praecipitaverātis
III plur.
praecipitavĕrant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecipitavĕro
II sing.
praecipitavĕris
III sing.
praecipitavĕrit
I plur.
praecipitaverĭmus
II plur.
praecipitaverĭtis
III plur.
praecipitavĕrint
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecĭpĭtem
II sing.
praecĭpĭtes
III sing.
praecĭpĭtet
I plur.
praecĭpĭtēmus
II plur.
praecĭpĭtētis
III plur.
praecĭpĭtent
IMPERFECT
I sing.
praecĭpĭtārem
II sing.
praecĭpĭtāres
III sing.
praecĭpĭtāret
I plur.
praecĭpĭtarēmus
II plur.
praecĭpĭtarētis
III plur.
praecĭpĭtārent
PERFECT
I sing.
praecipitavĕrim
II sing.
praecipitavĕris
III sing.
praecipitavĕrit
I plur.
praecipitaverĭmus
II plur.
praecipitaverĭtis
III plur.
praecipitavĕrint
PLUPERFECT
I sing.
praecipitavissem
II sing.
praecipitavisses
III sing.
praecipitavisset
I plur.
praecipitavissēmus
II plur.
praecipitavissētis
III plur.
praecipitavissent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecĭpĭta
II plur.
praecĭpĭtāte
FUTURO
II sing.
praecĭpĭtāto
III sing.
praecĭpĭtāto
II plur.
praecĭpĭtatōte
III plur.
praecĭpĭtanto
PARTICIPIO
PRESENT
praecĭpĭtans, –antis
FUTURO
praecipitatūrūs, –a, –ūm
INFINITIVE
PRESENT
praecĭpĭtāre
PERFECT
praecipitavisse
FUTURO
Singular:
praecipitatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praecipitatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praecĭpĭtandi
Dativo:
praecĭpĭtando
Accusativo:
ad praecĭpĭtandum
Ablativo:
praecĭpĭtando
SUPIN
praecipitatum

View the passive form of this verb

‹ praecĭpĭtĭum
praecĭpĭtor ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecipitatūrūs adj. fut. part.
praecĭpĭtātŭs masc. noun IV decl.
praecipitatus adj. perf. part. I cl.
praecipitatus adj. perf. inf.
praecĭpĭtĭum nt. noun II decl.
praecĭpĭto tr. and intr. v. I conjug.
praecĭpĭtor tr. and intr. v. I conjug.
praecĭpŭē adv.
praecĭpŭum nt. noun II decl.
praecĭpŭus adj. I cl.
praecircumscrībens adj. pres. part. II cl.
praecircumscrībo tr. v. III conjug.
praecircumscrībor tr. v. III conjug.
praecīsē adv.
praecīsĭo fem. noun III decl.
praecīsum nt. noun II decl.
praecīsūra fem. noun I decl.
praecisūrūs adj. fut. part.
praecīsus adj. perf. part. I cl.
praecisus adj. perf. inf.
{{ID:PRAECIPITO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android