praecĭpĭtor - Passive diathesis


transitive and intransitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecĭpĭtor
II sing.
praecĭpĭtāris, praecĭpĭtāre
III sing.
praecĭpĭtātur
I plur.
praecĭpĭtāmur
II plur.
praecĭpĭtamĭni
III plur.
praecĭpĭtantur
IMPERFECT
I sing.
praecĭpĭtābar
II sing.
praecĭpĭtabāris, praecĭpĭtabāre
III sing.
praecĭpĭtabātur
I plur.
praecĭpĭtabāmur
II plur.
praecĭpĭtabamĭni
III plur.
praecĭpĭtabantur
FUTURE
I sing.
praecĭpĭtābor
II sing.
praecĭpĭtabĕris, praecĭpĭtabĕre
III sing.
praecĭpĭtabĭtur
I plur.
praecĭpĭtabĭmur
II plur.
praecĭpĭtabimĭni
III plur.
praecĭpĭtabuntur
PERFECT
I sing.
praecipitatus, –a, –um sum
II sing.
praecipitatus, –a, –um es
III sing.
praecipitatus, –a, –um est
I plur.
praecipitati, –ae, –a sumus
II plur.
praecipitati, –ae, –a estis
III plur.
praecipitati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praecipitatus, –a, –um eram
II sing.
praecipitatus, –a, –um eras
III sing.
praecipitatus, –a, –um erat
I plur.
praecipitati, –ae, –a eramus
II plur.
praecipitati, –ae, –a eratis
III plur.
praecipitati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecipitatus, –a, –um ero
II sing.
praecipitatus, –a, –um eris
III sing.
praecipitatus, –a, –um erit
I plur.
praecipitati, –ae, –a erimus
II plur.
praecipitati, –ae, –a eritis
III plur.
praecipitati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecĭpĭter
II sing.
praecĭpĭtēris, praecĭpĭtēre
III sing.
praecĭpĭtētur
I plur.
praecĭpĭtēmur
II plur.
praecĭpĭtemĭni
III plur.
praecĭpĭtentur
IMPERFECT
I sing.
praecĭpĭtārer
II sing.
praecĭpĭtarēris, praecĭpĭtarēre
III sing.
praecĭpĭtarētur
I plur.
praecĭpĭtarēmur
II plur.
praecĭpĭtaremĭni
III plur.
praecĭpĭtarentur
PERFECT
I sing.
praecipitatus, –a, –um sim
II sing.
praecipitatus, –a, –um sis
III sing.
praecipitatus, –a, –um sit
I plur.
praecipitati, –ae, –a simus
II plur.
praecipitati, –ae, –a sitis
III plur.
praecipitati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praecipitatus, –a, –um essem
II sing.
praecipitatus, –a, –um esses
III sing.
praecipitatus, –a, –um esset
I plur.
praecipitati, –ae, –a essemus
II plur.
praecipitati, –ae, –a essetis
III plur.
praecipitati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecĭpĭtāre
II plur.
praecĭpĭtamĭni
FUTURO
II sing.
praecĭpĭtātor
III sing.
praecĭpĭtātor
II plur.
III plur.
praecĭpĭtantor
PARTICIPIO
PERFECT
praecipitatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praecĭpĭtāri
PERFECT
Singular:
praecipitatus, –a, –um esse
Plural:
praecipitati, –ae, –a esse
FUTURO
praecipitatum esse
GERUND
praecĭpĭtandus, –a, –um
SUPIN
praecipitatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECIPITOR100}}
---CACHE---