praecĭpĭtor - Passive diathesis
transitive and intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecĭpĭtor
II sing.
praecĭpĭtāris, praecĭpĭtāre
III sing.
praecĭpĭtātur
I plur.
praecĭpĭtāmur
II plur.
praecĭpĭtamĭni
III plur.
praecĭpĭtantur
IMPERFECT
I sing.
praecĭpĭtābar
II sing.
praecĭpĭtabāris, praecĭpĭtabāre
III sing.
praecĭpĭtabātur
I plur.
praecĭpĭtabāmur
II plur.
praecĭpĭtabamĭni
III plur.
praecĭpĭtabantur
FUTURE
I sing.
praecĭpĭtābor
II sing.
praecĭpĭtabĕris, praecĭpĭtabĕre
III sing.
praecĭpĭtabĭtur
I plur.
praecĭpĭtabĭmur
II plur.
praecĭpĭtabimĭni
III plur.
praecĭpĭtabuntur
PERFECT
I sing.
praecipitatus, –a, –um sum
II sing.
praecipitatus, –a, –um es
III sing.
praecipitatus, –a, –um est
I plur.
praecipitati, –ae, –a sumus
II plur.
praecipitati, –ae, –a estis
III plur.
praecipitati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praecipitatus, –a, –um eram
II sing.
praecipitatus, –a, –um eras
III sing.
praecipitatus, –a, –um erat
I plur.
praecipitati, –ae, –a eramus
II plur.
praecipitati, –ae, –a eratis
III plur.
praecipitati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecipitatus, –a, –um ero
II sing.
praecipitatus, –a, –um eris
III sing.
praecipitatus, –a, –um erit
I plur.
praecipitati, –ae, –a erimus
II plur.
praecipitati, –ae, –a eritis
III plur.
praecipitati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecĭpĭter
II sing.
praecĭpĭtēris, praecĭpĭtēre
III sing.
praecĭpĭtētur
I plur.
praecĭpĭtēmur
II plur.
praecĭpĭtemĭni
III plur.
praecĭpĭtentur
IMPERFECT
I sing.
praecĭpĭtārer
II sing.
praecĭpĭtarēris, praecĭpĭtarēre
III sing.
praecĭpĭtarētur
I plur.
praecĭpĭtarēmur
II plur.
praecĭpĭtaremĭni
III plur.
praecĭpĭtarentur
PERFECT
I sing.
praecipitatus, –a, –um sim
II sing.
praecipitatus, –a, –um sis
III sing.
praecipitatus, –a, –um sit
I plur.
praecipitati, –ae, –a simus
II plur.
praecipitati, –ae, –a sitis
III plur.
praecipitati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praecipitatus, –a, –um essem
II sing.
praecipitatus, –a, –um esses
III sing.
praecipitatus, –a, –um esset
I plur.
praecipitati, –ae, –a essemus
II plur.
praecipitati, –ae, –a essetis
III plur.
praecipitati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecĭpĭtāre
II plur.
praecĭpĭtamĭni
FUTURO
II sing.
praecĭpĭtātor
III sing.
praecĭpĭtātor
II plur.
–
III plur.
praecĭpĭtantor
PARTICIPIO
PERFECT
praecipitatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praecĭpĭtāri
PERFECT
Singular:
praecipitatus, –a, –um esse
Plural:
praecipitati, –ae, –a esse
FUTURO
praecipitatum esse
GERUND
praecĭpĭtandus, –a, –um
SUPIN
praecipitatu
View the active form of this verb
praecĭpĭtor tr. and intr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android