Donazione

praecŏlo - Active diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



ACTIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecŏlo
II sing.
praecŏlis
III sing.
praecŏlit
I plur.
praecŏlĭmus
II plur.
praecŏlĭtis
III plur.
praecŏlunt
IMPERFECT
I sing.
praecŏlēbam
II sing.
praecŏlēbas
III sing.
praecŏlēbat
I plur.
praecŏlebāmus
II plur.
praecŏlebātis
III plur.
praecŏlēbant
FUTURE
I sing.
praecŏlam
II sing.
praecŏles
III sing.
praecŏlet
I plur.
praecŏlēmus
II plur.
praecŏlētis
III plur.
praecŏlent
PERFECT
I sing.
praecolui
II sing.
praecoluisti
III sing.
praecoluit
I plur.
praecoluĭmus
II plur.
praecoluistis
III plur.
praecoluērunt, praecoluēre
PLUPERFECT
I sing.
praecoluĕram
II sing.
praecoluĕras
III sing.
praecoluĕrat
I plur.
praecoluerāmus
II plur.
praecoluerātis
III plur.
praecoluĕrant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecoluĕro
II sing.
praecoluĕris
III sing.
praecoluĕrit
I plur.
praecoluerĭmus
II plur.
praecoluerĭtis
III plur.
praecoluĕrint
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecŏlam
II sing.
praecŏlas
III sing.
praecŏlat
I plur.
praecŏlāmus
II plur.
praecŏlātis
III plur.
praecŏlant
IMPERFECT
I sing.
praecŏlĕrem
II sing.
praecŏlĕres
III sing.
praecŏlĕret
I plur.
praecŏlerēmus
II plur.
praecŏlerētis
III plur.
praecŏlĕrent
PERFECT
I sing.
praecoluĕrim
II sing.
praecoluĕris
III sing.
praecoluĕrit
I plur.
praecoluerĭmus
II plur.
praecoluerĭtis
III plur.
praecoluĕrint
PLUPERFECT
I sing.
praecoluissem
II sing.
praecoluisses
III sing.
praecoluisset
I plur.
praecoluissēmus
II plur.
praecoluissētis
III plur.
praecoluissent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecŏlĕ
II plur.
praecŏlĭte
FUTURO
II sing.
praecŏlĭto
III sing.
praecŏlĭto
II plur.
praecŏlitōte
III plur.
praecŏlunto
PARTICIPIO
PRESENT
praecŏlens, –entis
FUTURO
praecultūrūs, –a, –ūm
INFINITIVE
PRESENT
praecŏlĕre
PERFECT
praecoluisse
FUTURO
Singular:
praecultūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praecultūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praecŏlendi
Dativo:
praecŏlendo
Accusativo:
ad praecŏlendum
Ablativo:
praecŏlendo
SUPIN
praecultum

View the passive form of this verb

‹ praecŏlens
praecŏlor ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecognitus adj. perf. inf.
praecognoscens adj. pres. part. II cl.
praecognosco tr. v. III conjug.
praecognoscor tr. v. III conjug.
praecŏlens adj. pres. part. II cl.
praecŏlo tr. v. III conjug.
praecŏlor tr. v. III conjug.
praecommŏdans adj. pres. part. II cl.
praecommŏdo tr. v. I conjug.
praecommŏdor tr. v. I conjug.
praecompŏsĭtus adj. I cl.
praecōnans adj. pres. part. II cl.
praecondiens adj. pres. part. II cl.
praecondĭo tr. v. IV conjug.
praecondĭor tr. v. IV conjug.
praecondĭtus adj. I cl.
praecōnĭum nt. noun II decl.
praecōnĭus adj. I cl.
praecōno tr. v. I conjug.
praecōnor tr. v. I conjug.
{{ID:PRAECOLO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android