praecognoscor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praecognoscor
II sing.
praecognoscĕris, praecognoscĕre
III sing.
praecognoscĭtur
I plur.
praecognoscĭmur
II plur.
praecognoscimĭni
III plur.
praecognoscuntur
IMPERFECT
I sing.
praecognoscēbar
II sing.
praecognoscebāris, praecognoscebāre
III sing.
praecognoscebātur
I plur.
praecognoscebāmur
II plur.
praecognoscebamĭni
III plur.
praecognoscebantur
FUTURE
I sing.
praecognoscar
II sing.
praecognoscēris, praecognoscēre
III sing.
praecognoscētur
I plur.
praecognoscēmur
II plur.
praecognoscemĭni
III plur.
praecognoscentur
PERFECT
I sing.
praecognitus, –a, –um sum
II sing.
praecognitus, –a, –um es
III sing.
praecognitus, –a, –um est
I plur.
praecogniti, –ae, –a sumus
II plur.
praecogniti, –ae, –a estis
III plur.
praecogniti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praecognitus, –a, –um eram
II sing.
praecognitus, –a, –um eras
III sing.
praecognitus, –a, –um erat
I plur.
praecogniti, –ae, –a eramus
II plur.
praecogniti, –ae, –a eratis
III plur.
praecogniti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praecognitus, –a, –um ero
II sing.
praecognitus, –a, –um eris
III sing.
praecognitus, –a, –um erit
I plur.
praecogniti, –ae, –a erimus
II plur.
praecogniti, –ae, –a eritis
III plur.
praecogniti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praecognoscar
II sing.
praecognoscāris, praecognoscāre
III sing.
praecognoscātur
I plur.
praecognoscāmur
II plur.
praecognoscamĭni
III plur.
praecognoscantur
IMPERFECT
I sing.
praecognoscĕrer
II sing.
praecognoscerēris, praecognoscerēre
III sing.
praecognoscerētur
I plur.
praecognoscerēmur
II plur.
praecognosceremĭni
III plur.
praecognoscerentur
PERFECT
I sing.
praecognitus, –a, –um sim
II sing.
praecognitus, –a, –um sis
III sing.
praecognitus, –a, –um sit
I plur.
praecogniti, –ae, –a simus
II plur.
praecogniti, –ae, –a sitis
III plur.
praecogniti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praecognitus, –a, –um essem
II sing.
praecognitus, –a, –um esses
III sing.
praecognitus, –a, –um esset
I plur.
praecogniti, –ae, –a essemus
II plur.
praecogniti, –ae, –a essetis
III plur.
praecogniti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praecognoscĕre
II plur.
praecognoscimĭni
FUTURO
II sing.
praecognoscĭtor
III sing.
praecognoscĭtor
II plur.
III plur.
praecognoscuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praecognitus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praecognosci
PERFECT
Singular:
praecognitus, –a, –um esse
Plural:
praecogniti, –ae, –a esse
FUTURO
praecognitum esse
GERUND
praecognoscendus, –a, –um
SUPIN
praecognitu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECOGNOSCOR100}}
---CACHE---