praedīcor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praedīcor
II sing.
praedīcĕris, praedīcĕre
III sing.
praedīcĭtur
I plur.
praedīcĭmur
II plur.
praedīcimĭni
III plur.
praedīcuntur
IMPERFECT
I sing.
praedīcēbar
II sing.
praedīcebāris, praedīcebāre
III sing.
praedīcebātur
I plur.
praedīcebāmur
II plur.
praedīcebamĭni
III plur.
praedīcebantur
FUTURE
I sing.
praedīcar
II sing.
praedīcēris, praedīcēre
III sing.
praedīcētur
I plur.
praedīcēmur
II plur.
praedīcemĭni
III plur.
praedīcentur
PERFECT
I sing.
praedictus, –a, –um sum
II sing.
praedictus, –a, –um es
III sing.
praedictus, –a, –um est
I plur.
praedicti, –ae, –a sumus
II plur.
praedicti, –ae, –a estis
III plur.
praedicti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praedictus, –a, –um eram
II sing.
praedictus, –a, –um eras
III sing.
praedictus, –a, –um erat
I plur.
praedicti, –ae, –a eramus
II plur.
praedicti, –ae, –a eratis
III plur.
praedicti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praedictus, –a, –um ero
II sing.
praedictus, –a, –um eris
III sing.
praedictus, –a, –um erit
I plur.
praedicti, –ae, –a erimus
II plur.
praedicti, –ae, –a eritis
III plur.
praedicti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praedīcar
II sing.
praedīcāris, praedīcāre
III sing.
praedīcātur
I plur.
praedīcāmur
II plur.
praedīcamĭni
III plur.
praedīcantur
IMPERFECT
I sing.
praedīcĕrer
II sing.
praedīcerēris, praedīcerēre
III sing.
praedīcerētur
I plur.
praedīcerēmur
II plur.
praedīceremĭni
III plur.
praedīcerentur
PERFECT
I sing.
praedictus, –a, –um sim
II sing.
praedictus, –a, –um sis
III sing.
praedictus, –a, –um sit
I plur.
praedicti, –ae, –a simus
II plur.
praedicti, –ae, –a sitis
III plur.
praedicti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praedictus, –a, –um essem
II sing.
praedictus, –a, –um esses
III sing.
praedictus, –a, –um esset
I plur.
praedicti, –ae, –a essemus
II plur.
praedicti, –ae, –a essetis
III plur.
praedicti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praedīcĕre
II plur.
praedīcimĭni
FUTURO
II sing.
praedīcĭtor
III sing.
praedīcĭtor
II plur.
III plur.
praedīcuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praedictus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praedīci
PERFECT
Singular:
praedictus, –a, –um esse
Plural:
praedicti, –ae, –a esse
FUTURO
praedictum esse
GERUND
praedīcendus, –a, –um
SUPIN
praedictu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAEDICOR100}}
---CACHE---