praedĭcor - Passive diathesis


transitive and intransitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praedĭcor
II sing.
praedĭcāris, praedĭcāre
III sing.
praedĭcātur
I plur.
praedĭcāmur
II plur.
praedĭcamĭni
III plur.
praedĭcantur
IMPERFECT
I sing.
praedĭcābar
II sing.
praedĭcabāris, praedĭcabāre
III sing.
praedĭcabātur
I plur.
praedĭcabāmur
II plur.
praedĭcabamĭni
III plur.
praedĭcabantur
FUTURE
I sing.
praedĭcābor
II sing.
praedĭcabĕris, praedĭcabĕre
III sing.
praedĭcabĭtur
I plur.
praedĭcabĭmur
II plur.
praedĭcabimĭni
III plur.
praedĭcabuntur
PERFECT
I sing.
praedicatus, –a, –um sum
II sing.
praedicatus, –a, –um es
III sing.
praedicatus, –a, –um est
I plur.
praedicati, –ae, –a sumus
II plur.
praedicati, –ae, –a estis
III plur.
praedicati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praedicatus, –a, –um eram
II sing.
praedicatus, –a, –um eras
III sing.
praedicatus, –a, –um erat
I plur.
praedicati, –ae, –a eramus
II plur.
praedicati, –ae, –a eratis
III plur.
praedicati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praedicatus, –a, –um ero
II sing.
praedicatus, –a, –um eris
III sing.
praedicatus, –a, –um erit
I plur.
praedicati, –ae, –a erimus
II plur.
praedicati, –ae, –a eritis
III plur.
praedicati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praedĭcer
II sing.
praedĭcēris, praedĭcēre
III sing.
praedĭcētur
I plur.
praedĭcēmur
II plur.
praedĭcemĭni
III plur.
praedĭcentur
IMPERFECT
I sing.
praedĭcārer
II sing.
praedĭcarēris, praedĭcarēre
III sing.
praedĭcarētur
I plur.
praedĭcarēmur
II plur.
praedĭcaremĭni
III plur.
praedĭcarentur
PERFECT
I sing.
praedicatus, –a, –um sim
II sing.
praedicatus, –a, –um sis
III sing.
praedicatus, –a, –um sit
I plur.
praedicati, –ae, –a simus
II plur.
praedicati, –ae, –a sitis
III plur.
praedicati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praedicatus, –a, –um essem
II sing.
praedicatus, –a, –um esses
III sing.
praedicatus, –a, –um esset
I plur.
praedicati, –ae, –a essemus
II plur.
praedicati, –ae, –a essetis
III plur.
praedicati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praedĭcāre
II plur.
praedĭcamĭni
FUTURO
II sing.
praedĭcātor
III sing.
praedĭcātor
II plur.
III plur.
praedĭcantor
PARTICIPIO
PERFECT
praedicatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praedĭcāri
PERFECT
Singular:
praedicatus, –a, –um esse
Plural:
praedicati, –ae, –a esse
FUTURO
praedicatum esse
GERUND
praedĭcandus, –a, –um
SUPIN
praedicatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAEDICOR200}}
---CACHE---