praegrăvor - Passive diathesis


transitive and intransitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praegrăvor
II sing.
praegrăvāris, praegrăvāre
III sing.
praegrăvātur
I plur.
praegrăvāmur
II plur.
praegrăvamĭni
III plur.
praegrăvantur
IMPERFECT
I sing.
praegrăvābar
II sing.
praegrăvabāris, praegrăvabāre
III sing.
praegrăvabātur
I plur.
praegrăvabāmur
II plur.
praegrăvabamĭni
III plur.
praegrăvabantur
FUTURE
I sing.
praegrăvābor
II sing.
praegrăvabĕris, praegrăvabĕre
III sing.
praegrăvabĭtur
I plur.
praegrăvabĭmur
II plur.
praegrăvabimĭni
III plur.
praegrăvabuntur
PERFECT
I sing.
praegravatus, –a, –um sum
II sing.
praegravatus, –a, –um es
III sing.
praegravatus, –a, –um est
I plur.
praegravati, –ae, –a sumus
II plur.
praegravati, –ae, –a estis
III plur.
praegravati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praegravatus, –a, –um eram
II sing.
praegravatus, –a, –um eras
III sing.
praegravatus, –a, –um erat
I plur.
praegravati, –ae, –a eramus
II plur.
praegravati, –ae, –a eratis
III plur.
praegravati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praegravatus, –a, –um ero
II sing.
praegravatus, –a, –um eris
III sing.
praegravatus, –a, –um erit
I plur.
praegravati, –ae, –a erimus
II plur.
praegravati, –ae, –a eritis
III plur.
praegravati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praegrăver
II sing.
praegrăvēris, praegrăvēre
III sing.
praegrăvētur
I plur.
praegrăvēmur
II plur.
praegrăvemĭni
III plur.
praegrăventur
IMPERFECT
I sing.
praegrăvārer
II sing.
praegrăvarēris, praegrăvarēre
III sing.
praegrăvarētur
I plur.
praegrăvarēmur
II plur.
praegrăvaremĭni
III plur.
praegrăvarentur
PERFECT
I sing.
praegravatus, –a, –um sim
II sing.
praegravatus, –a, –um sis
III sing.
praegravatus, –a, –um sit
I plur.
praegravati, –ae, –a simus
II plur.
praegravati, –ae, –a sitis
III plur.
praegravati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praegravatus, –a, –um essem
II sing.
praegravatus, –a, –um esses
III sing.
praegravatus, –a, –um esset
I plur.
praegravati, –ae, –a essemus
II plur.
praegravati, –ae, –a essetis
III plur.
praegravati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praegrăvāre
II plur.
praegrăvamĭni
FUTURO
II sing.
praegrăvātor
III sing.
praegrăvātor
II plur.
III plur.
praegrăvantor
PARTICIPIO
PERFECT
praegravatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praegrăvāri
PERFECT
Singular:
praegravatus, –a, –um esse
Plural:
praegravati, –ae, –a esse
FUTURO
praegravatum esse
GERUND
praegrăvandus, –a, –um
SUPIN
praegravatu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAEGRAVOR100}}
---CACHE---