praegrăvor - Passive diathesis
transitive and intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praegrăvor
II sing.
praegrăvāris, praegrăvāre
III sing.
praegrăvātur
I plur.
praegrăvāmur
II plur.
praegrăvamĭni
III plur.
praegrăvantur
IMPERFECT
I sing.
praegrăvābar
II sing.
praegrăvabāris, praegrăvabāre
III sing.
praegrăvabātur
I plur.
praegrăvabāmur
II plur.
praegrăvabamĭni
III plur.
praegrăvabantur
FUTURE
I sing.
praegrăvābor
II sing.
praegrăvabĕris, praegrăvabĕre
III sing.
praegrăvabĭtur
I plur.
praegrăvabĭmur
II plur.
praegrăvabimĭni
III plur.
praegrăvabuntur
PERFECT
I sing.
praegravatus, –a, –um sum
II sing.
praegravatus, –a, –um es
III sing.
praegravatus, –a, –um est
I plur.
praegravati, –ae, –a sumus
II plur.
praegravati, –ae, –a estis
III plur.
praegravati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praegravatus, –a, –um eram
II sing.
praegravatus, –a, –um eras
III sing.
praegravatus, –a, –um erat
I plur.
praegravati, –ae, –a eramus
II plur.
praegravati, –ae, –a eratis
III plur.
praegravati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praegravatus, –a, –um ero
II sing.
praegravatus, –a, –um eris
III sing.
praegravatus, –a, –um erit
I plur.
praegravati, –ae, –a erimus
II plur.
praegravati, –ae, –a eritis
III plur.
praegravati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praegrăver
II sing.
praegrăvēris, praegrăvēre
III sing.
praegrăvētur
I plur.
praegrăvēmur
II plur.
praegrăvemĭni
III plur.
praegrăventur
IMPERFECT
I sing.
praegrăvārer
II sing.
praegrăvarēris, praegrăvarēre
III sing.
praegrăvarētur
I plur.
praegrăvarēmur
II plur.
praegrăvaremĭni
III plur.
praegrăvarentur
PERFECT
I sing.
praegravatus, –a, –um sim
II sing.
praegravatus, –a, –um sis
III sing.
praegravatus, –a, –um sit
I plur.
praegravati, –ae, –a simus
II plur.
praegravati, –ae, –a sitis
III plur.
praegravati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praegravatus, –a, –um essem
II sing.
praegravatus, –a, –um esses
III sing.
praegravatus, –a, –um esset
I plur.
praegravati, –ae, –a essemus
II plur.
praegravati, –ae, –a essetis
III plur.
praegravati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praegrăvāre
II plur.
praegrăvamĭni
FUTURO
II sing.
praegrăvātor
III sing.
praegrăvātor
II plur.
–
III plur.
praegrăvantor
PARTICIPIO
PERFECT
praegravatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praegrăvāri
PERFECT
Singular:
praegravatus, –a, –um esse
Plural:
praegravati, –ae, –a esse
FUTURO
praegravatum esse
GERUND
praegrăvandus, –a, –um
SUPIN
praegravatu
View the active form of this verb
praegrăvor tr. and intr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android