praegrĕdĭor - Active diathesis
deponent transitive and intransitive verb III conjugation ending -io
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praegrĕdĭor
II sing.
praegrĕdĕris, praegrĕdĕre
III sing.
praegrĕdītur
I plur.
praegrĕdīmur
II plur.
praegrĕdimĭni
III plur.
praegrĕdiuntur
IMPERFECT
I sing.
praegrĕdiēbar
II sing.
praegrĕdiebāris, praegrĕdiebāre
III sing.
praegrĕdiebātur
I plur.
praegrĕdiebāmur
II plur.
praegrĕdiebamĭni
III plur.
praegrĕdiebantur
FUTURE
I sing.
praegrĕdĭar
II sing.
praegrĕdiēris, praegrĕdiēre
III sing.
praegrĕdiētur
I plur.
praegrĕdiēmur
II plur.
praegrĕdiemĭni
III plur.
praegrĕdientur
PERFECT
I sing.
praegressus, –a, –um sum
II sing.
praegressus, –a, –um es
III sing.
praegressus, –a, –um est
I plur.
praegressi, –ae, –a sumus
II plur.
praegressi, –ae, –a estis
III plur.
praegressi, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praegressus, –a, –um eram
II sing.
praegressus, –a, –um eras
III sing.
praegressus, –a, –um erat
I plur.
praegressi, –ae, –a eramus
II plur.
praegressi, –ae, –a eratis
III plur.
praegressi, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praegressus, –a, –um ero
II sing.
praegressus, –a, –um eris
III sing.
praegressus, –a, –um erit
I plur.
praegressi, –ae, –a erimus
II plur.
praegressi, –ae, –a eritis
III plur.
praegressi, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praegrĕdĭar
II sing.
praegrĕdiāris, praegrĕdiāre
III sing.
praegrĕdiātur
I plur.
praegrĕdiāmur
II plur.
praegrĕdiamĭni
III plur.
praegrĕdiantur
IMPERFECT
I sing.
praegrĕdĕrer
II sing.
praegrĕderēris, praegrĕderēre
III sing.
praegrĕderētur
I plur.
praegrĕderēmur
II plur.
praegrĕderēmini
III plur.
praegrĕderentur
PERFECT
I sing.
praegressus, –a, –um sim
II sing.
praegressus, –a, –um sis
III sing.
praegressus, –a, –um sit
I plur.
praegressi, –ae, –a simus
II plur.
praegressi, –ae, –a sitis
III plur.
praegressi, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praegressus, –a, –um essem
II sing.
praegressus, –a, –um esses
III sing.
praegressus, –a, –um esset
I plur.
praegressi, –ae, –a essemus
II plur.
praegressi, –ae, –a essetis
III plur.
praegressi, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praegrĕdĕre
II plur.
praegrĕdimĭni
FUTURO
II sing.
praegrĕdītor
III sing.
praegrĕdītor
II plur.
–
III plur.
praegrĕdiuntor
INFINITIVE
PRESENT
praegrĕdi
PERFECT
Singular:
praegressus, –a, –um esse
Plural:
praegressi, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
praegressūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praegressūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
praegrĕdiens, –ientis
FUTURO
praegressūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
praegressum
Passivo:
praegressu
GERUNDIO
Genitivo:
praegrĕdiendi
Dativo:
praegrĕdiendo
Accusativo:
praegrĕdiendum
Ablativo:
praegrĕdiendo
GERUND
praegrĕdiendus, –a, –um
praegrĕdĭor dep. tr. and intr. v. III conjug. end. -io
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android