Donazione

praelŏco - Active diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



ACTIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praelŏco
II sing.
praelŏcas
III sing.
praelŏcat
I plur.
praelŏcāmus
II plur.
praelŏcātis
III plur.
praelŏcant
IMPERFECT
I sing.
praelŏcābam
II sing.
praelŏcābas
III sing.
praelŏcābat
I plur.
praelŏcabāmus
II plur.
praelŏcabātis
III plur.
praelŏcābant
FUTURE
I sing.
praelŏcābo
II sing.
praelŏcābis
III sing.
praelŏcābit
I plur.
praelŏcabĭmus
II plur.
praelŏcabĭtis
III plur.
praelŏcābunt
PERFECT
I sing.
praelocavi
II sing.
praelocavisti
III sing.
praelocavit
I plur.
praelocavĭmus
II plur.
praelocavistis
III plur.
praelocavērunt, praelocavēre
PLUPERFECT
I sing.
praelocavĕram
II sing.
praelocavĕras
III sing.
praelocavĕrat
I plur.
praelocaverāmus
II plur.
praelocaverātis
III plur.
praelocavĕrant
FUTURE PERFECT
I sing.
praelocavĕro
II sing.
praelocavĕris
III sing.
praelocavĕrit
I plur.
praelocaverĭmus
II plur.
praelocaverĭtis
III plur.
praelocavĕrint
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praelŏcem
II sing.
praelŏces
III sing.
praelŏcet
I plur.
praelŏcēmus
II plur.
praelŏcētis
III plur.
praelŏcent
IMPERFECT
I sing.
praelŏcārem
II sing.
praelŏcāres
III sing.
praelŏcāret
I plur.
praelŏcarēmus
II plur.
praelŏcarētis
III plur.
praelŏcārent
PERFECT
I sing.
praelocavĕrim
II sing.
praelocavĕris
III sing.
praelocavĕrit
I plur.
praelocaverĭmus
II plur.
praelocaverĭtis
III plur.
praelocavĕrint
PLUPERFECT
I sing.
praelocavissem
II sing.
praelocavisses
III sing.
praelocavisset
I plur.
praelocavissēmus
II plur.
praelocavissētis
III plur.
praelocavissent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praelŏca
II plur.
praelŏcāte
FUTURO
II sing.
praelŏcāto
III sing.
praelŏcāto
II plur.
praelŏcatōte
III plur.
praelŏcanto
PARTICIPIO
PRESENT
praelŏcans, –antis
FUTURO
praelocatūrūs, –a, –ūm
INFINITIVE
PRESENT
praelŏcāre
PERFECT
praelocavisse
FUTURO
Singular:
praelocatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praelocatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praelŏcandi
Dativo:
praelŏcando
Accusativo:
ad praelŏcandum
Ablativo:
praelŏcando
SUPIN
praelocatum

View the passive form of this verb

‹ praelocatus
praelŏcor ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praelium nt. noun II decl.
praelŏcans adj. pres. part. II cl.
praelocatūrūs adj. fut. part.
praelocatus adj. perf. part. I cl.
praelocatus adj. perf. inf.
praelŏco tr. v. I conjug.
praelŏcor tr. v. I conjug.
praelŏcūtĭo fem. noun III decl.
praelocutūrūs adj. fut. part.
praelocutus adj. perf. part. I cl.
praelongans adj. pres. part. II cl.
praelongatūrūs adj. fut. part.
praelongatus adj. perf. part. I cl.
praelongatus adj. perf. inf.
praelongo tr. v. I conjug.
praelongor tr. v. I conjug.
praelongus adj. I cl.
praelŏquens adj. pres. part. II cl.
praelŏquor dep. tr. and intr. v. III conjug.
praelūcens adj. pres. part. II cl.
{{ID:PRAELOCO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android