Donazione

praelŏcor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praelŏcor
II sing.
praelŏcāris, praelŏcāre
III sing.
praelŏcātur
I plur.
praelŏcāmur
II plur.
praelŏcamĭni
III plur.
praelŏcantur
IMPERFECT
I sing.
praelŏcābar
II sing.
praelŏcabāris, praelŏcabāre
III sing.
praelŏcabātur
I plur.
praelŏcabāmur
II plur.
praelŏcabamĭni
III plur.
praelŏcabantur
FUTURE
I sing.
praelŏcābor
II sing.
praelŏcabĕris, praelŏcabĕre
III sing.
praelŏcabĭtur
I plur.
praelŏcabĭmur
II plur.
praelŏcabimĭni
III plur.
praelŏcabuntur
PERFECT
I sing.
praelocatus, –a, –um sum
II sing.
praelocatus, –a, –um es
III sing.
praelocatus, –a, –um est
I plur.
praelocati, –ae, –a sumus
II plur.
praelocati, –ae, –a estis
III plur.
praelocati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praelocatus, –a, –um eram
II sing.
praelocatus, –a, –um eras
III sing.
praelocatus, –a, –um erat
I plur.
praelocati, –ae, –a eramus
II plur.
praelocati, –ae, –a eratis
III plur.
praelocati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praelocatus, –a, –um ero
II sing.
praelocatus, –a, –um eris
III sing.
praelocatus, –a, –um erit
I plur.
praelocati, –ae, –a erimus
II plur.
praelocati, –ae, –a eritis
III plur.
praelocati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praelŏcer
II sing.
praelŏcēris, praelŏcēre
III sing.
praelŏcētur
I plur.
praelŏcēmur
II plur.
praelŏcemĭni
III plur.
praelŏcentur
IMPERFECT
I sing.
praelŏcārer
II sing.
praelŏcarēris, praelŏcarēre
III sing.
praelŏcarētur
I plur.
praelŏcarēmur
II plur.
praelŏcaremĭni
III plur.
praelŏcarentur
PERFECT
I sing.
praelocatus, –a, –um sim
II sing.
praelocatus, –a, –um sis
III sing.
praelocatus, –a, –um sit
I plur.
praelocati, –ae, –a simus
II plur.
praelocati, –ae, –a sitis
III plur.
praelocati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praelocatus, –a, –um essem
II sing.
praelocatus, –a, –um esses
III sing.
praelocatus, –a, –um esset
I plur.
praelocati, –ae, –a essemus
II plur.
praelocati, –ae, –a essetis
III plur.
praelocati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praelŏcāre
II plur.
praelŏcamĭni
FUTURO
II sing.
praelŏcātor
III sing.
praelŏcātor
II plur.
–
III plur.
praelŏcantor
PARTICIPIO
PERFECT
praelocatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praelŏcāri
PERFECT
Singular:
praelocatus, –a, –um esse
Plural:
praelocati, –ae, –a esse
FUTURO
praelocatum esse
GERUND
praelŏcandus, –a, –um
SUPIN
praelocatu

View the active form of this verb

‹ praelŏco
praelŏcūtĭo ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praelŏcans adj. pres. part. II cl.
praelocatūrūs adj. fut. part.
praelocatus adj. perf. part. I cl.
praelocatus adj. perf. inf.
praelŏco tr. v. I conjug.
praelŏcor tr. v. I conjug.
praelŏcūtĭo fem. noun III decl.
praelocutūrūs adj. fut. part.
praelocutus adj. perf. part. I cl.
praelongans adj. pres. part. II cl.
praelongatūrūs adj. fut. part.
praelongatus adj. perf. part. I cl.
praelongatus adj. perf. inf.
praelongo tr. v. I conjug.
praelongor tr. v. I conjug.
praelongus adj. I cl.
praelŏquens adj. pres. part. II cl.
praelŏquor dep. tr. and intr. v. III conjug.
praelūcens adj. pres. part. II cl.
praelūcĕo tr. and intr. v. II conjug.
{{ID:PRAELOCOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android