PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praescĭor
II sing.
praescīris, praescīre
III sing.
praescītur
I plur.
praescīmur
II plur.
praescimĭni
III plur.
praesciuntur
IMPERFECT
I sing.
praesciēbar
II sing.
praesciebāris, praesciebāre
III sing.
praesciebātur
I plur.
praesciebāmur
II plur.
praesciebamĭni
III plur.
praesciebantur
FUTURE
I sing.
praescĭar
II sing.
praesciēris, praesciēre
III sing.
praesciētur
I plur.
praesciēmur
II plur.
praesciemĭni
III plur.
praescientur
PERFECT
I sing.
praescitus, –a, –um sum
II sing.
praescitus, –a, –um es
III sing.
praescitus, –a, –um est
I plur.
praesciti, –ae, –a sumus
II plur.
praesciti, –ae, –a estis
III plur.
praesciti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praescitus, –a, –um eram
II sing.
praescitus, –a, –um eras
III sing.
praescitus, –a, –um erat
I plur.
praesciti, –ae, –a eramus
II plur.
praesciti, –ae, –a eratis
III plur.
praesciti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praescitus, –a, –um ero
II sing.
praescitus, –a, –um eris
III sing.
praescitus, –a, –um erit
I plur.
praesciti, –ae, –a erimus
II plur.
praesciti, –ae, –a eritis
III plur.
praesciti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praescĭar
II sing.
praesciāris, praesciāre
III sing.
praesciātur
I plur.
praesciāmur
II plur.
praesciamĭni
III plur.
praesciantur
IMPERFECT
I sing.
praescīrer
II sing.
praescirēris, praesciirēre
III sing.
praescirētur
I plur.
praescirēmur
II plur.
praescirēmini
III plur.
praescirentur
PERFECT
I sing.
praescitus, –a, –um sim
II sing.
praescitus, –a, –um sis
III sing.
praescitus, –a, –um sit
I plur.
praesciti, –ae, –a simus
II plur.
praesciti, –ae, –a sitis
III plur.
praesciti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praescitus, –a, –um essem
II sing.
praescitus, –a, –um esses
III sing.
praescitus, –a, –um esset
I plur.
praesciti, –ae, –a essemus
II plur.
praesciti, –ae, –a essetis
III plur.
praesciti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praescīre
II plur.
praescimĭni
FUTURO
II sing.
praescītor
III sing.
praescītor
II plur.
–
III plur.
praesciuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praescitus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praescīri
PERFECT
Singular:
praescitus, –a, –um esse
Plural:
praesciti, –ae, –a esse
FUTURO
praescitum esse
GERUND
praesciendus, –a, –um
SUPIN
praescitu
View the active form of this verb
praescĭor tr. v. IV conjug.
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android