Donazione

praescĭor - Passive diathesis


transitive verb IV conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praescĭor
II sing.
praescīris, praescīre
III sing.
praescītur
I plur.
praescīmur
II plur.
praescimĭni
III plur.
praesciuntur
IMPERFECT
I sing.
praesciēbar
II sing.
praesciebāris, praesciebāre
III sing.
praesciebātur
I plur.
praesciebāmur
II plur.
praesciebamĭni
III plur.
praesciebantur
FUTURE
I sing.
praescĭar
II sing.
praesciēris, praesciēre
III sing.
praesciētur
I plur.
praesciēmur
II plur.
praesciemĭni
III plur.
praescientur
PERFECT
I sing.
praescitus, –a, –um sum
II sing.
praescitus, –a, –um es
III sing.
praescitus, –a, –um est
I plur.
praesciti, –ae, –a sumus
II plur.
praesciti, –ae, –a estis
III plur.
praesciti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praescitus, –a, –um eram
II sing.
praescitus, –a, –um eras
III sing.
praescitus, –a, –um erat
I plur.
praesciti, –ae, –a eramus
II plur.
praesciti, –ae, –a eratis
III plur.
praesciti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praescitus, –a, –um ero
II sing.
praescitus, –a, –um eris
III sing.
praescitus, –a, –um erit
I plur.
praesciti, –ae, –a erimus
II plur.
praesciti, –ae, –a eritis
III plur.
praesciti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praescĭar
II sing.
praesciāris, praesciāre
III sing.
praesciātur
I plur.
praesciāmur
II plur.
praesciamĭni
III plur.
praesciantur
IMPERFECT
I sing.
praescīrer
II sing.
praescirēris, praesciirēre
III sing.
praescirētur
I plur.
praescirēmur
II plur.
praescirēmini
III plur.
praescirentur
PERFECT
I sing.
praescitus, –a, –um sim
II sing.
praescitus, –a, –um sis
III sing.
praescitus, –a, –um sit
I plur.
praesciti, –ae, –a simus
II plur.
praesciti, –ae, –a sitis
III plur.
praesciti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praescitus, –a, –um essem
II sing.
praescitus, –a, –um esses
III sing.
praescitus, –a, –um esset
I plur.
praesciti, –ae, –a essemus
II plur.
praesciti, –ae, –a essetis
III plur.
praesciti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praescīre
II plur.
praescimĭni
FUTURO
II sing.
praescītor
III sing.
praescītor
II plur.
–
III plur.
praesciuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praescitus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praescīri
PERFECT
Singular:
praescitus, –a, –um esse
Plural:
praesciti, –ae, –a esse
FUTURO
praescitum esse
GERUND
praesciendus, –a, –um
SUPIN
praescitu

View the active form of this verb

‹ praescĭo
praesciscens ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praescĭentĭa fem. noun I decl.
praescindens adj. pres. part. II cl.
praescindo tr. v. III conjug.
praescindor tr. v. III conjug.
praescĭo tr. v. IV conjug.
praescĭor tr. v. IV conjug.
praesciscens adj. pres. part. II cl.
praescisco tr. v. III conjug.
praesciscor tr. v. III conjug.
praescītĭo fem. noun III decl.
praescitum nt. noun II decl.
praescitūrūs adj. fut. part.
praescītŭs masc. noun IV decl.
praescitus adj. perf. part. I cl.
praescitus adj. perf. inf.
praescĭus adj. I cl.
praescrībens adj. pres. part. II cl.
praescrībo tr. and intr. v. III conjug.
praescrībor tr. and intr. v. III conjug.
praescriptĭo fem. noun III decl.
{{ID:PRAESCIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android