praestōlor - Active diathesis
deponent transitive and intransitive verb I conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praestōlor
II sing.
praestōlāris, praestōlāre
III sing.
praestōlātur
I plur.
praestōlāmur
II plur.
praestōlamĭni
III plur.
praestōlantur
IMPERFECT
I sing.
praestōlābar
II sing.
praestōlabāris, praestōlabāre
III sing.
praestōlabātur
I plur.
praestōlabāmur
II plur.
praestōlabamĭni
III plur.
praestōlabantur
FUTURE
I sing.
praestōlābor
II sing.
praestōlabĕris, praestōlabĕre
III sing.
praestōlabĭtur
I plur.
praestōlabĭmur
II plur.
praestōlabimĭni
III plur.
praestōlabuntur
PERFECT
I sing.
praestolatus, –a, –um sum
II sing.
praestolatus, –a, –um es
III sing.
praestolatus, –a, –um est
I plur.
praestolati, –ae, –a sumus
II plur.
praestolati, –ae, –a estis
III plur.
praestolati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praestolatus, –a, –um eram
II sing.
praestolatus, –a, –um eras
III sing.
praestolatus, –a, –um erat
I plur.
praestolati, –ae, –a eramus
II plur.
praestolati, –ae, –a eratis
III plur.
praestolati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praestolatus, –a, –um ero
II sing.
praestolatus, –a, –um eris
III sing.
praestolatus, –a, –um erit
I plur.
praestolati, –ae, –a erimus
II plur.
praestolati, –ae, –a eritis
III plur.
praestolati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praestōler
II sing.
praestōlēris, praestōlēre
III sing.
praestōlētur
I plur.
praestōlēmur
II plur.
praestōlemĭni
III plur.
praestōlentur
IMPERFECT
I sing.
praestōlārer
II sing.
praestōlarēris, praestōlarēre
III sing.
praestōlarētur
I plur.
praestōlarēmur
II plur.
praestōlaremĭni
III plur.
praestōlarentur
PERFECT
I sing.
praestolatus, –a, –um sim
II sing.
praestolatus, –a, –um sis
III sing.
praestolatus, –a, –um sit
I plur.
praestolati, –ae, –a simus
II plur.
praestolati, –ae, –a sitis
III plur.
praestolati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praestolatus, –a, –um essem
II sing.
praestolatus, –a, –um esses
III sing.
praestolatus, –a, –um esset
I plur.
praestolati, –ae, –a essemus
II plur.
praestolati, –ae, –a essetis
III plur.
praestolati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praestōlāre
II plur.
praestōlamĭni
FUTURO
II sing.
praestōlātor
III sing.
praestōlātor
II plur.
–
III plur.
praestōlantor
INFINITIVE
PRESENT
praestōlāri
PERFECT
Singular:
praestolatus, –a, –um esse
Plural:
praestolati, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
praestolatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praestolatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
praestōlans, –antis
FUTURO
praestolatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
praestolatum
Passivo:
praestolatu
GERUNDIO
Genitivo:
praestōlandi
Dativo:
praestōlando
Accusativo:
praestōlandum
Ablativo:
praestōlando
GERUND
praestōlandus, –a, –um
praestōlor dep. tr. and intr. v. I conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android