praestor - Passive diathesis


transitive and intransitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praestor
II sing.
praestāris, praestāre
III sing.
praestātur
I plur.
praestāmur
II plur.
praestamĭni
III plur.
praestantur
IMPERFECT
I sing.
praestābar
II sing.
praestabāris, praestabāre
III sing.
praestabātur
I plur.
praestabāmur
II plur.
praestabamĭni
III plur.
praestabantur
FUTURE
I sing.
praestābor
II sing.
praestabĕris, praestabĕre
III sing.
praestabĭtur
I plur.
praestabĭmur
II plur.
praestabimĭni
III plur.
praestabuntur
PERFECT
I sing.
praestatus o praestitus, –a, –um sum
II sing.
praestatus o praestitus, –a, –um es
III sing.
praestatus o praestitus, –a, –um est
I plur.
praestati o praestiti, –ae, –a sumus
II plur.
praestati o praestiti, –ae, –a estis
III plur.
praestati o praestiti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praestatus o praestitus, –a, –um eram
II sing.
praestatus o praestitus, –a, –um eras
III sing.
praestatus o praestitus, –a, –um erat
I plur.
praestati o praestiti, –ae, –a eramus
II plur.
praestati o praestiti, –ae, –a eratis
III plur.
praestati o praestiti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praestatus o praestitus, –a, –um ero
II sing.
praestatus o praestitus, –a, –um eris
III sing.
praestatus o praestitus, –a, –um erit
I plur.
praestati o praestiti, –ae, –a erimus
II plur.
praestati o praestiti, –ae, –a eritis
III plur.
praestati o praestiti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praester
II sing.
praestēris, praestēre
III sing.
praestētur
I plur.
praestēmur
II plur.
praestemĭni
III plur.
praestentur
IMPERFECT
I sing.
praestārer
II sing.
praestarēris, praestarēre
III sing.
praestarētur
I plur.
praestarēmur
II plur.
praestaremĭni
III plur.
praestarentur
PERFECT
I sing.
praestatus o praestitus, –a, –um sim
II sing.
praestatus o praestitus, –a, –um sis
III sing.
praestatus o praestitus, –a, –um sit
I plur.
praestati o praestiti, –ae, –a simus
II plur.
praestati o praestiti, –ae, –a sitis
III plur.
praestati o praestiti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praestatus o praestitus, –a, –um essem
II sing.
praestatus o praestitus, –a, –um esses
III sing.
praestatus o praestitus, –a, –um esset
I plur.
praestati o praestiti, –ae, –a essemus
II plur.
praestati o praestiti, –ae, –a essetis
III plur.
praestati o praestiti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praestāre
II plur.
praestamĭni
FUTURO
II sing.
praestātor
III sing.
praestātor
II plur.
III plur.
praestantor
PARTICIPIO
PERFECT
praestatus o praestitus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praestāri
PERFECT
Singular:
praestatus o praestitus, –a, –um esse
Plural:
praestati o praestiti, –ae, –a esse
FUTURO
praestatum esse o praestitum esse
GERUND
praestandus, –a, –um
SUPIN
praestatu o praestitu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAESTOR100}}
---CACHE---