PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praetervĕhor
II sing.
praetervĕhĕris, praetervĕhĕre
III sing.
praetervĕhĭtur
I plur.
praetervĕhĭmur
II plur.
praetervĕhimĭni
III plur.
praetervĕhuntur
IMPERFECT
I sing.
praetervĕhēbar
II sing.
praetervĕhebāris, praetervĕhebāre
III sing.
praetervĕhebātur
I plur.
praetervĕhebāmur
II plur.
praetervĕhebamĭni
III plur.
praetervĕhebantur
FUTURE
I sing.
praetervĕhar
II sing.
praetervĕhēris, praetervĕhēre
III sing.
praetervĕhētur
I plur.
praetervĕhēmur
II plur.
praetervĕhemĭni
III plur.
praetervĕhentur
PERFECT
I sing.
praetervectus, –a, –um sum
II sing.
praetervectus, –a, –um es
III sing.
praetervectus, –a, –um est
I plur.
praetervecti, –ae, –a sumus
II plur.
praetervecti, –ae, –a estis
III plur.
praetervecti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praetervectus, –a, –um eram
II sing.
praetervectus, –a, –um eras
III sing.
praetervectus, –a, –um erat
I plur.
praetervecti, –ae, –a eramus
II plur.
praetervecti, –ae, –a eratis
III plur.
praetervecti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praetervectus, –a, –um ero
II sing.
praetervectus, –a, –um eris
III sing.
praetervectus, –a, –um erit
I plur.
praetervecti, –ae, –a erimus
II plur.
praetervecti, –ae, –a eritis
III plur.
praetervecti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praetervĕhar
II sing.
praetervĕhāris, praetervĕhāre
III sing.
praetervĕhātur
I plur.
praetervĕhāmur
II plur.
praetervĕhamĭni
III plur.
praetervĕhantur
IMPERFECT
I sing.
praetervĕhĕrer
II sing.
praetervĕherēris, praetervĕherēre
III sing.
praetervĕherētur
I plur.
praetervĕherēmur
II plur.
praetervĕheremĭni
III plur.
praetervĕherentur
PERFECT
I sing.
praetervectus, –a, –um sim
II sing.
praetervectus, –a, –um sis
III sing.
praetervectus, –a, –um sit
I plur.
praetervecti, –ae, –a simus
II plur.
praetervecti, –ae, –a sitis
III plur.
praetervecti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praetervectus, –a, –um essem
II sing.
praetervectus, –a, –um esses
III sing.
praetervectus, –a, –um esset
I plur.
praetervecti, –ae, –a essemus
II plur.
praetervecti, –ae, –a essetis
III plur.
praetervecti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praetervĕhĕre
II plur.
praetervĕhimĭni
FUTURO
II sing.
praetervĕhĭtor
III sing.
praetervĕhĭtor
II plur.
–
III plur.
praetervĕhuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praetervectus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praetervĕhi
PERFECT
Singular:
praetervectus, –a, –um esse
Plural:
praetervecti, –ae, –a esse
FUTURO
praetervectum esse
GERUND
praetervĕhendus, –a, –um
SUPIN
praetervectu
View the active form of this verb
praetervĕhor tr. v. III conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android