praetervĕhor - Passive diathesis


transitive verb III conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praetervĕhor
II sing.
praetervĕhĕris, praetervĕhĕre
III sing.
praetervĕhĭtur
I plur.
praetervĕhĭmur
II plur.
praetervĕhimĭni
III plur.
praetervĕhuntur
IMPERFECT
I sing.
praetervĕhēbar
II sing.
praetervĕhebāris, praetervĕhebāre
III sing.
praetervĕhebātur
I plur.
praetervĕhebāmur
II plur.
praetervĕhebamĭni
III plur.
praetervĕhebantur
FUTURE
I sing.
praetervĕhar
II sing.
praetervĕhēris, praetervĕhēre
III sing.
praetervĕhētur
I plur.
praetervĕhēmur
II plur.
praetervĕhemĭni
III plur.
praetervĕhentur
PERFECT
I sing.
praetervectus, –a, –um sum
II sing.
praetervectus, –a, –um es
III sing.
praetervectus, –a, –um est
I plur.
praetervecti, –ae, –a sumus
II plur.
praetervecti, –ae, –a estis
III plur.
praetervecti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praetervectus, –a, –um eram
II sing.
praetervectus, –a, –um eras
III sing.
praetervectus, –a, –um erat
I plur.
praetervecti, –ae, –a eramus
II plur.
praetervecti, –ae, –a eratis
III plur.
praetervecti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praetervectus, –a, –um ero
II sing.
praetervectus, –a, –um eris
III sing.
praetervectus, –a, –um erit
I plur.
praetervecti, –ae, –a erimus
II plur.
praetervecti, –ae, –a eritis
III plur.
praetervecti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praetervĕhar
II sing.
praetervĕhāris, praetervĕhāre
III sing.
praetervĕhātur
I plur.
praetervĕhāmur
II plur.
praetervĕhamĭni
III plur.
praetervĕhantur
IMPERFECT
I sing.
praetervĕhĕrer
II sing.
praetervĕherēris, praetervĕherēre
III sing.
praetervĕherētur
I plur.
praetervĕherēmur
II plur.
praetervĕheremĭni
III plur.
praetervĕherentur
PERFECT
I sing.
praetervectus, –a, –um sim
II sing.
praetervectus, –a, –um sis
III sing.
praetervectus, –a, –um sit
I plur.
praetervecti, –ae, –a simus
II plur.
praetervecti, –ae, –a sitis
III plur.
praetervecti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praetervectus, –a, –um essem
II sing.
praetervectus, –a, –um esses
III sing.
praetervectus, –a, –um esset
I plur.
praetervecti, –ae, –a essemus
II plur.
praetervecti, –ae, –a essetis
III plur.
praetervecti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praetervĕhĕre
II plur.
praetervĕhimĭni
FUTURO
II sing.
praetervĕhĭtor
III sing.
praetervĕhĭtor
II plur.
III plur.
praetervĕhuntor
PARTICIPIO
PERFECT
praetervectus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praetervĕhi
PERFECT
Singular:
praetervectus, –a, –um esse
Plural:
praetervecti, –ae, –a esse
FUTURO
praetervectum esse
GERUND
praetervĕhendus, –a, –um
SUPIN
praetervectu

View the active form of this verb




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAETERVEHOR100}}
---CACHE---