praevĕhor - Active diathesis
deponent transitive and intransitive verb III conjugation
See the translation of this word
DEPONENT FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praevĕhor
II sing.
praevĕhĕris, praevĕhĕre
III sing.
praevĕhĭtur
I plur.
praevĕhĭmur
II plur.
praevĕhimĭni
III plur.
praevĕhuntur
IMPERFECT
I sing.
praevĕhēbar
II sing.
praevĕhebāris, praevĕhebāre
III sing.
praevĕhebātur
I plur.
praevĕhebāmur
II plur.
praevĕhebamĭni
III plur.
praevĕhebantur
FUTURE
I sing.
praevĕhar
II sing.
praevĕhēris, praevĕhēre
III sing.
praevĕhētur
I plur.
praevĕhēmur
II plur.
praevĕhemĭni
III plur.
praevĕhentur
PERFECT
I sing.
praevectus, –a, –um sum
II sing.
praevectus, –a, –um es
III sing.
praevectus, –a, –um est
I plur.
praevecti, –ae, –a sumus
II plur.
praevecti, –ae, –a estis
III plur.
praevecti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praevectus, –a, –um eram
II sing.
praevectus, –a, –um eras
III sing.
praevectus, –a, –um erat
I plur.
praevecti, –ae, –a eramus
II plur.
praevecti, –ae, –a eratis
III plur.
praevecti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praevectus, –a, –um ero
II sing.
praevectus, –a, –um eris
III sing.
praevectus, –a, –um erit
I plur.
praevecti, –ae, –a erimus
II plur.
praevecti, –ae, –a eritis
III plur.
praevecti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praevĕhar
II sing.
praevĕhāris, praevĕhāre
III sing.
praevĕhātur
I plur.
praevĕhāmur
II plur.
praevĕhamĭni
III plur.
praevĕhantur
IMPERFECT
I sing.
praevĕhĕrer
II sing.
praevĕherēris, praevĕherēre
III sing.
praevĕherētur
I plur.
praevĕherēmur
II plur.
praevĕheremĭni
III plur.
praevĕherentur
PERFECT
I sing.
praevectus, –a, –um sim
II sing.
praevectus, –a, –um sis
III sing.
praevectus, –a, –um sit
I plur.
praevecti, –ae, –a simus
II plur.
praevecti, –ae, –a sitis
III plur.
praevecti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praevectus, –a, –um essem
II sing.
praevectus, –a, –um esses
III sing.
praevectus, –a, –um esset
I plur.
praevecti, –ae, –a essemus
II plur.
praevecti, –ae, –a essetis
III plur.
praevecti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praevĕhĕre
II plur.
praevĕhĭmini
FUTURO
II sing.
praevĕhĭtor
III sing.
praevĕhĭtor
II plur.
–
III plur.
praevĕhuntor
INFINITIVE
PRESENT
praevĕhi
PERFECT
Singular:
praevectus, –a, –um esse
Plural:
praevecti, –ae, –a esse
FUTURO
Singular:
praevectūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
praevectūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENT
praevĕhens, –entis
FUTURO
praevectūrūs, –a, –ūm
SUPIN
Attivo:
praevectum
Passivo:
praevectu
GERUNDIO
Genitivo:
praevĕhendi
Dativo:
praevĕhendo
Accusativo:
praevĕhendum
Ablativo:
praevĕhendo
GERUND
praevĕhendus, –a, –um
praevĕhor dep. tr. and intr. v. III conjug.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android