Disambiguation
Your search returned the following results:
Brūtus
masculine noun II declension
View the declension of this word
1 Brutus, Roman cognomen
2 L. Junius Brutus, first consul
3 M. I. Brutus, a Caesar's assassin
masculine noun II declension
View the declension of this word
1 Brutus, Roman cognomen
2 L. Junius Brutus, first consul
3 M. I. Brutus, a Caesar's assassin
permalink
Locutions, idioms and examples
Q. Caepio hic Brutus || Brutus adulescens || Brutus instituit || Bruti oscitationes || Brutus Philippensis || ad Brutum profugio = to seek refuge with Brutus || ad Brutum epistulas scripsi = I wrote some letters to Brutus || Brutum classi praeficit || Bruti erat familiaris … tu contra Burrieni || Bruto Horatium suggero || Brutum cupio iuvare || Brutus patriam liberavit || bruto pondere pressae || a Bruto exordium capere = to begin from Brutus || Bruti conservandi gratia || abduco legiones a Bruto = to take the legions away from Brutus || D. Brutum adulescentem… praeficit || M. Bruto negare roganti || Brutus ad explorandum cum equitatu antecessit || alte extollens Brutus pugionem || certius facie quoque Brutum cognovit || Brutus Ciceronem nominatim exclamavit || civitas in Bruti fide locata || Apuleiana pecunia Brutum subornastis (= subornavistis) || Brutum nihil mentiri puto || Caesar in Cassium Brutumque succingitur || Antoni edictum legi a Bruto || Brutus erat stulti sapiens imitator || Brutum et Cassium laudavisse dicor || Brutus, conditor Romanae libertatis || Brutus animo sua nomina fallit || Brutus … Mutinae vix iam sustinebat || Brutus noster excellens omni genere laudis || Bruto adhortante, ne iamdudum operientes destitueret || Caesar cum Antonio in Cassium Brutumque succingitur || Bruti praestantissimum meritum in rem publicam || Bruti rem sic ago ut suam ipse non ageret || Brutus depulit a civibus suis iniustum illud iugum || brutis … quamquam in cetera torpeant, ad vivendum sollertia est || ad Brutum nostrum hos libros alteros quinque mitto = to dedicate this series of of books to the friend Brutus || Brutum omni re qua possum cupio iuvare || ad Brutum adeundi legatis potestatem (oportet) fecerit = he neede to allow the delegation to go to Brutus || Brutum Cassiumque reos … caedis absentis (= absentes) deferre statuit || L. Brutus … stirpem iam prope in quingentesimum annum propagavit || Brutus, quia reges eiecit, consul primus factus est || Brutus qui tantum gloriae Superbo exacto rege meruit || Brutus et Cassius quorum res gestas … nemo sine honore memoravit || Brute … cuius in adulescentiam … transversa incurrit misera fortuna rei publicae || civitatem in Catonis et in ipsius Bruti fide locatam … funditus perdidissem || Brutus ait C. Caesarem Mytilenas praetervectum quia non sustineret videre deformatum virum
Brūtus masc. noun II decl.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android