Cătĭlīna
masculine noun I declension
View the declension of this word
Lucius Sergius Catiline, leader of conspiracy in 63 BC
masculine noun I declension
View the declension of this word
Lucius Sergius Catiline, leader of conspiracy in 63 BC
permalink
Locutions, idioms and examples
armiger Catilinae || Catilinam loquor || Catilinae gregales || Catilinae familiaritas || a Catilinae praevaricatore = from the obliging prosecutor of Catilina || Catilina vallatus sicariis || Catilinam nihil metuo || Catilinam furentem audacià || Catilina vallatus indicibus || Catilina scelus anhelans || Catilina non se purgavit sed indicavit || Catilina creditur … fecisse || a Catilina pecuniam accepit ut … praevaricavetur = he took money from Catilina to make a deal with the opponent || ad Catilinam accipiendum Romae resto = to stay in Rome to welcome Catilina || de Catilinae coniuratione quam verissume verissime potero paucis absolvam || L. Catilina, nobili genere natus || Catilinam, vallatum indicibus atque sicariis || Catilinam signa patriae inferentem || Catilinam magna vi tendere || Catilinae crudelis animus eadem illa movebat || Catilina, id quod factu facillimum erat, habebat … || audacior quam Catilina furiosior quam Clodius || Catilina cum exercitu faucibus urget || Catilina stipatus choro iuventutis || Catilina eadem illa movebat || Catilina … duas legiones instituit || Catilina integros pro sauciis arcessere || absolvo de Catilinae coniuratione paucis = to give a brief account on the conspiracy of Catilina || Catilinam ipsum egredientem verbis prosecuti sumus || causam de pecuniis repetundis Catilina dixit || Catilina abiit, excessit, evasit, erupit || Catilinam interea alacrem atque laetum (videbant) || Catilina admonebat alium egestatis, alium cupiditatis suae || Catilina repertus est, paululum etiam spirans || Catilinam huic urbi ferro flammaque minitantem || Catilina polliceri tabulas novas, proscriptionem locupletium || Catilinae neque petitio neque insidiae prospere cessere || habemus senatus consultum in te, Catilina, vehemens et grave || Catilina, perge, quo coepisti, egredere aliquando ex urbe || Catilina vivit? immo vero etiam in senatum venit || ad mortem te, Catilina, duci iussu consulis iam pridem oportebat = since long ago, Catilina, you should have been condemned to death by order of the consuls || an vero P. Scipio Tib. Gracchum privatus interfecit Catilinam vero nos consules perferemus? || an vero P. Scipio T. Gracchum privatus interfecit Catilinam vero nos consules perferemus? || Catilinam orbem terrae caede atque incendiis vastare cupientem nos consules perferemus?
Cătĭlīna masc. noun I decl.
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android