Disambiguation

Your search returned the following results:

cognĭtus
adjective perfect participle I class

View the declension of this word

1 perfect participle of [cognosco]
2 known from experience or carnally, tried or proved
3 noted, acknowledged and recognized

permalink

Locutions, idioms and examples


cognito quod || quā cognitum est || cognito || cognito vivere Ptolemaeum || cognito quod inlatum Croeso bellum esset || cognito paludamento sponsi || aliquid notum cognitum habeo || cognito qui fuisset exitus || cognito eius consilio ad arma concurritur || Caesar cognita morte legati || antiquitatem diligenter habeo cognitam || aliquid cognitum (compertum exploratum) habeo || alicuius de rebus ab isto cognitis iudicatisque || casu civitatis Gomphensis cognito || cognitis per exploratores regionibus || cognitis quoad possunt ab homine cognosci bonorum et malorum finibus || cognitis quoad possunt ab homine cognosci bonorum et malorum finibus indagati || an quisquam poterat probare quod cognitum non habet? || at Pompeius cognitis his rebus diurnis eo nocturnisque itineribus contendit || habeo bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam || hac re cognita his rebus cognitis




Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:COGNITUS200}}
---CACHE---