dīsĭcĭor - Passive diathesis
transitive verb III conjugation ending -io
See the translation of this word
PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
dīsĭcĭor
II sing.
dīsĭcĕris, dīsĭcĕre
III sing.
dīsĭcĭtur
I plur.
dīsĭcĭmur
II plur.
dīsĭcimĭni
III plur.
dīsĭciuntur
IMPERFECT
I sing.
dīsĭciēbar
II sing.
dīsĭciebāris, dīsĭciebāre
III sing.
dīsĭciebātur
I plur.
dīsĭciebāmur
II plur.
dīsĭciebamĭni
III plur.
dīsĭciebantur
FUTURE
I sing.
dīsĭcĭar
II sing.
dīsĭciēris, dīsĭciēre
III sing.
dīsĭciētur
I plur.
dīsĭciēmur
II plur.
dīsĭciemĭni
III plur.
dīsĭcientur
PERFECT
I sing.
disiectus, –a, –um sum
II sing.
disiectus, –a, –um es
III sing.
disiectus, –a, –um est
I plur.
disiecti, –ae, –a sumus
II plur.
disiecti, –ae, –a estis
III plur.
disiecti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
disiectus, –a, –um eram
II sing.
disiectus, –a, –um eras
III sing.
disiectus, –a, –um erat
I plur.
disiecti, –ae, –a eramus
II plur.
disiecti, –ae, –a eratis
III plur.
disiecti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
disiectus, –a, –um ero
II sing.
disiectus, –a, –um eris
III sing.
disiectus, –a, –um erit
I plur.
disiecti, –ae, –a erimus
II plur.
disiecti, –ae, –a eritis
III plur.
disiecti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
dīsĭcĭar
II sing.
dīsĭciāris, dīsĭciāre
III sing.
dīsĭciātur
I plur.
dīsĭciāmur
II plur.
dīsĭciamĭni
III plur.
dīsĭciantur
IMPERFECT
I sing.
dīsĭcĕrer
II sing.
dīsĭcerēris, dīsĭcerēre
III sing.
dīsĭcerētur
I plur.
dīsĭcerēmur
II plur.
dīsĭceremĭni
III plur.
dīsĭcerentur
PERFECT
I sing.
disiectus, –a, –um sim
II sing.
disiectus, –a, –um sis
III sing.
disiectus, –a, –um sit
I plur.
disiecti, –ae, –a simus
II plur.
disiecti, –ae, –a sitis
III plur.
disiecti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
disiectus, –a, –um essem
II sing.
disiectus, –a, –um esses
III sing.
disiectus, –a, –um esset
I plur.
disiecti, –ae, –a essemus
II plur.
disiecti, –ae, –a essetis
III plur.
disiecti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFECT
disiectus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
dīsĭci
PERFECT
Singular:
disiectus, –a, –um esse
Plural:
disiecti, –ae, –a esse
FUTURO
disiectum esse
GERUND
dīsĭciendus, –a, –um
SUPIN
disiectu
View the active form of this verb
dīsĭcĭor tr. v. III conjug. end. -io
---CACHE---
Our sites
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android