ACTIVE FORM:
    INDICATIVE
    PRESENT
            I sing.
disiecto
                II sing.
disiectas
                III sing.
disiectat
                I plur.
disiectāmus
                II plur.
disiectātis
                III plur.
disiectant
                IMPERFECT
            I sing.
disiectābam
                II sing.
disiectābas
                III sing.
disiectābat
                I plur.
disiectabāmus
                II plur.
disiectabātis
                III plur.
disiectābant
                FUTURE
            I sing.
disiectābo
                II sing.
disiectābis
                III sing.
disiectābit
                I plur.
disiectabĭmus
                II plur.
disiectabĭtis
                III plur.
disiectābunt
                PERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                PLUPERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                FUTURE PERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                SUBJUNCTIVE
    PRESENT
            I sing.
disiectem
                II sing.
disiectes
                III sing.
disiectet
                I plur.
disiectēmus
                II plur.
disiectētis
                III plur.
disiectent
                IMPERFECT
            I sing.
disiectārem
                II sing.
disiectāres
                III sing.
disiectāret
                I plur.
disiectarēmus
                II plur.
disiectarētis
                III plur.
disiectārent
                PERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                PLUPERFECT
            I sing.
–
                II sing.
–
                III sing.
–
                I plur.
–
                II plur.
–
                III plur.
–
                IMPERATIVE
            PRESENT
            II sing.
disiecta
                II plur.
disiectāte
                FUTURO
            II sing.
disiectāto
                III sing.
disiectāto
                II plur.
disiectatōte
                III plur.
disiectanto
                PARTICIPIO
            PRESENT
            disiectans, –antis
                FUTURO
            –
                INFINITIVE
            PRESENT
            disiectāre
                PERFECT
            –
                FUTURO
            Singular:
–
                Plural:
–
                GERUNDIO
            Genitivo:
disiectandi
                Dativo:
disiectando
                Accusativo:
ad disiectandum
                Ablativo:
disiectando
                SUPIN
            –
                View the passive form of this verb
disiecto tr. v.  I conjug.
---CACHE---
                
                Our sites
                - Dizionario italiano
 - Grammatica italiana
 - Verbi Italiani
 - Dizionario latino
 - Dizionario greco antico
 - Dizionario francese
 - Dizionario inglese
 - Dizionario tedesco
 - Dizionario spagnolo
 - Dizionario greco moderno
 - Dizionario piemontese
 
En français
                
                
                In english
                
                
                In Deutsch
                
                
                En español
                
                
                Em portugues
                
                
                По русски
                
                
                Στα ελληνικά
                
                
                Ën piemontèis
                
                Our mobile applications
                Android