Donazione

iustificatus


adjective perfect infinitive

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
iustificatus
Gen.
iustificati
Dat.
iustificato
Acc.
iustificatum
Abl.
iustificato
Voc.
iustificate
PLURAL
Nom.
iustificati
Gen.
iustificatōrum
Dat.
iustificatis
Acc.
iustificatos
Abl.
iustificatis
Voc.
iustificati
FEMININE
SINGULAR
Nom.
iustificată
Gen.
iustificatae
Dat.
iustificatae
Acc.
iustificatam
Abl.
iustificatā
Voc.
iustificată
PLURAL
Nom.
iustificatae
Gen.
iustificatārum
Dat.
iustificatis
Acc.
iustificatas
Abl.
iustificatis
Voc.
iustificatae
NEUTER
SINGULAR
Nom.
iustificatum
Gen.
iustificati
Dat.
iustificato
Acc.
iustificatum
Abl.
iustificato
Voc.
iustificatum
PLURAL
Nom.
iustificata
Gen.
iustificatōrum
Dat.
iustificatis
Acc.
iustificata
Abl.
iustificatis
Voc.
iustificata

‹ iustĭfĭcātus
iustĭfĭco ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
iustĭfĭcātĭo fem. noun III decl.
iustĭfĭcātŏr masc. noun III decl.
iustĭfĭcātrix fem. noun III decl.
iustificatūrūs adj. fut. part.
iustĭfĭcātus adj. perf. part. I cl.
iustificatus adj. perf. inf.
iustĭfĭco tr. v. I conjug.
iustĭfĭcor tr. v. I conjug.
iustĭfĭcus adj. I cl.
Iustīnus masc. noun II decl.
iustĭtĭa fem. noun I decl.
iustĭtĭum nt. noun II decl.
iustum nt. noun II decl.
iustus adj. I cl.
Iūturna fem. noun I decl.
Iūturnālĭa pl. nt. noun III decl.
iutūrūs adj. fut. part.
iutus adj. perf. part. I cl.
iutus adj. perf. inf.
iŭvāmĕn nt. noun III decl.
{{ID:IUSTIFICATUS200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android