Donazione

iustĭfĭcor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
iustĭfĭcor
II sing.
iustĭfĭcāris, iustĭfĭcāre
III sing.
iustĭfĭcātur
I plur.
iustĭfĭcāmur
II plur.
iustĭfĭcamĭni
III plur.
iustĭfĭcantur
IMPERFECT
I sing.
iustĭfĭcābar
II sing.
iustĭfĭcabāris, iustĭfĭcabāre
III sing.
iustĭfĭcabātur
I plur.
iustĭfĭcabāmur
II plur.
iustĭfĭcabamĭni
III plur.
iustĭfĭcabantur
FUTURE
I sing.
iustĭfĭcābor
II sing.
iustĭfĭcabĕris, iustĭfĭcabĕre
III sing.
iustĭfĭcabĭtur
I plur.
iustĭfĭcabĭmur
II plur.
iustĭfĭcabimĭni
III plur.
iustĭfĭcabuntur
PERFECT
I sing.
iustificatus, –a, –um sum
II sing.
iustificatus, –a, –um es
III sing.
iustificatus, –a, –um est
I plur.
iustificati, –ae, –a sumus
II plur.
iustificati, –ae, –a estis
III plur.
iustificati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
iustificatus, –a, –um eram
II sing.
iustificatus, –a, –um eras
III sing.
iustificatus, –a, –um erat
I plur.
iustificati, –ae, –a eramus
II plur.
iustificati, –ae, –a eratis
III plur.
iustificati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
iustificatus, –a, –um ero
II sing.
iustificatus, –a, –um eris
III sing.
iustificatus, –a, –um erit
I plur.
iustificati, –ae, –a erimus
II plur.
iustificati, –ae, –a eritis
III plur.
iustificati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
iustĭfĭcer
II sing.
iustĭfĭcēris, iustĭfĭcēre
III sing.
iustĭfĭcētur
I plur.
iustĭfĭcēmur
II plur.
iustĭfĭcemĭni
III plur.
iustĭfĭcentur
IMPERFECT
I sing.
iustĭfĭcārer
II sing.
iustĭfĭcarēris, iustĭfĭcarēre
III sing.
iustĭfĭcarētur
I plur.
iustĭfĭcarēmur
II plur.
iustĭfĭcaremĭni
III plur.
iustĭfĭcarentur
PERFECT
I sing.
iustificatus, –a, –um sim
II sing.
iustificatus, –a, –um sis
III sing.
iustificatus, –a, –um sit
I plur.
iustificati, –ae, –a simus
II plur.
iustificati, –ae, –a sitis
III plur.
iustificati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
iustificatus, –a, –um essem
II sing.
iustificatus, –a, –um esses
III sing.
iustificatus, –a, –um esset
I plur.
iustificati, –ae, –a essemus
II plur.
iustificati, –ae, –a essetis
III plur.
iustificati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
iustĭfĭcāre
II plur.
iustĭfĭcamĭni
FUTURO
II sing.
iustĭfĭcātor
III sing.
iustĭfĭcātor
II plur.
–
III plur.
iustĭfĭcantor
PARTICIPIO
PERFECT
iustificatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
iustĭfĭcāri
PERFECT
Singular:
iustificatus, –a, –um esse
Plural:
iustificati, –ae, –a esse
FUTURO
iustificatum esse
GERUND
iustĭfĭcandus, –a, –um
SUPIN
iustificatu

View the active form of this verb

‹ iustĭfĭco
iustĭfĭcus ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
iustĭfĭcātrix fem. noun III decl.
iustificatūrūs adj. fut. part.
iustĭfĭcātus adj. perf. part. I cl.
iustificatus adj. perf. inf.
iustĭfĭco tr. v. I conjug.
iustĭfĭcor tr. v. I conjug.
iustĭfĭcus adj. I cl.
Iustīnus masc. noun II decl.
iustĭtĭa fem. noun I decl.
iustĭtĭum nt. noun II decl.
iustum nt. noun II decl.
iustus adj. I cl.
Iūturna fem. noun I decl.
Iūturnālĭa pl. nt. noun III decl.
iutūrūs adj. fut. part.
iutus adj. perf. part. I cl.
iutus adj. perf. inf.
iŭvāmĕn nt. noun III decl.
iŭvāmentum nt. noun II decl.
iŭvans adj. pres. part. II cl.
{{ID:IUSTIFICOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android