Donazione

oppugnatus


adjective perfect infinitive

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
oppugnatus
Gen.
oppugnati
Dat.
oppugnato
Acc.
oppugnatum
Abl.
oppugnato
Voc.
oppugnate
PLURAL
Nom.
oppugnati
Gen.
oppugnatōrum
Dat.
oppugnatis
Acc.
oppugnatos
Abl.
oppugnatis
Voc.
oppugnati
FEMININE
SINGULAR
Nom.
oppugnată
Gen.
oppugnatae
Dat.
oppugnatae
Acc.
oppugnatam
Abl.
oppugnatā
Voc.
oppugnată
PLURAL
Nom.
oppugnatae
Gen.
oppugnatārum
Dat.
oppugnatis
Acc.
oppugnatas
Abl.
oppugnatis
Voc.
oppugnatae
NEUTER
SINGULAR
Nom.
oppugnatum
Gen.
oppugnati
Dat.
oppugnato
Acc.
oppugnatum
Abl.
oppugnato
Voc.
oppugnatum
PLURAL
Nom.
oppugnata
Gen.
oppugnatōrum
Dat.
oppugnatis
Acc.
oppugnata
Abl.
oppugnatis
Voc.
oppugnata

‹ oppugnatus
oppugno ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
oppugnātĭo fem. noun III decl.
oppugnātŏr masc. noun III decl.
oppugnātōrĭus adj. I cl.
oppugnatūrūs adj. fut. part.
oppugnatus adj. perf. part. I cl.
oppugnatus adj. perf. inf.
oppugno tr. v. I conjug.
oppugnor tr. v. I conjug.
oppŭtans adj. pres. part. II cl.
opputatūrūs adj. fut. part.
opputatus adj. perf. part. I cl.
opputatus adj. perf. inf.
oppŭto tr. v. I conjug.
oppŭtor tr. v. I conjug.
oprepens adj. pres. part. II cl.
oprepo tr. and intr. v. III conjug.
oprepor tr. and intr. v. III conjug.
opreptūrūs adj. fut. part.
opreptus adj. perf. part. I cl.
opreptus adj. perf. inf.
{{ID:OPPUGNATUS200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android