Donazione

oppugnor - Passive diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
oppugnor
II sing.
oppugnāris, oppugnāre
III sing.
oppugnātur
I plur.
oppugnāmur
II plur.
oppugnamĭni
III plur.
oppugnantur
IMPERFECT
I sing.
oppugnābar
II sing.
oppugnabāris, oppugnabāre
III sing.
oppugnabātur
I plur.
oppugnabāmur
II plur.
oppugnabamĭni
III plur.
oppugnabantur
FUTURE
I sing.
oppugnābor
II sing.
oppugnabĕris, oppugnabĕre
III sing.
oppugnabĭtur
I plur.
oppugnabĭmur
II plur.
oppugnabimĭni
III plur.
oppugnabuntur
PERFECT
I sing.
oppugnatus, –a, –um sum
II sing.
oppugnatus, –a, –um es
III sing.
oppugnatus, –a, –um est
I plur.
oppugnati, –ae, –a sumus
II plur.
oppugnati, –ae, –a estis
III plur.
oppugnati, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
oppugnatus, –a, –um eram
II sing.
oppugnatus, –a, –um eras
III sing.
oppugnatus, –a, –um erat
I plur.
oppugnati, –ae, –a eramus
II plur.
oppugnati, –ae, –a eratis
III plur.
oppugnati, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
oppugnatus, –a, –um ero
II sing.
oppugnatus, –a, –um eris
III sing.
oppugnatus, –a, –um erit
I plur.
oppugnati, –ae, –a erimus
II plur.
oppugnati, –ae, –a eritis
III plur.
oppugnati, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
oppugner
II sing.
oppugnēris, oppugnēre
III sing.
oppugnētur
I plur.
oppugnēmur
II plur.
oppugnemĭni
III plur.
oppugnentur
IMPERFECT
I sing.
oppugnārer
II sing.
oppugnarēris, oppugnarēre
III sing.
oppugnarētur
I plur.
oppugnarēmur
II plur.
oppugnaremĭni
III plur.
oppugnarentur
PERFECT
I sing.
oppugnatus, –a, –um sim
II sing.
oppugnatus, –a, –um sis
III sing.
oppugnatus, –a, –um sit
I plur.
oppugnati, –ae, –a simus
II plur.
oppugnati, –ae, –a sitis
III plur.
oppugnati, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
oppugnatus, –a, –um essem
II sing.
oppugnatus, –a, –um esses
III sing.
oppugnatus, –a, –um esset
I plur.
oppugnati, –ae, –a essemus
II plur.
oppugnati, –ae, –a essetis
III plur.
oppugnati, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
oppugnāre
II plur.
oppugnamĭni
FUTURO
II sing.
oppugnātor
III sing.
oppugnātor
II plur.
–
III plur.
oppugnantor
PARTICIPIO
PERFECT
oppugnatus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
oppugnāri
PERFECT
Singular:
oppugnatus, –a, –um esse
Plural:
oppugnati, –ae, –a esse
FUTURO
oppugnatum esse
GERUND
oppugnandus, –a, –um
SUPIN
oppugnatu

View the active form of this verb

‹ oppugno
oppŭtans ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
oppugnātōrĭus adj. I cl.
oppugnatūrūs adj. fut. part.
oppugnatus adj. perf. part. I cl.
oppugnatus adj. perf. inf.
oppugno tr. v. I conjug.
oppugnor tr. v. I conjug.
oppŭtans adj. pres. part. II cl.
opputatūrūs adj. fut. part.
opputatus adj. perf. part. I cl.
opputatus adj. perf. inf.
oppŭto tr. v. I conjug.
oppŭtor tr. v. I conjug.
oprepens adj. pres. part. II cl.
oprepo tr. and intr. v. III conjug.
oprepor tr. and intr. v. III conjug.
opreptūrūs adj. fut. part.
opreptus adj. perf. part. I cl.
opreptus adj. perf. inf.
ops fem. noun III decl.
Ops fem. noun III decl.
{{ID:OPPUGNOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android