Donazione

oppugno - Active diathesis


transitive verb I conjugation

See the translation of this word



ACTIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
oppugno
II sing.
oppugnas
III sing.
oppugnat
I plur.
oppugnāmus
II plur.
oppugnātis
III plur.
oppugnant
IMPERFECT
I sing.
oppugnābam
II sing.
oppugnābas
III sing.
oppugnābat
I plur.
oppugnabāmus
II plur.
oppugnabātis
III plur.
oppugnābant
FUTURE
I sing.
oppugnābo
II sing.
oppugnābis
III sing.
oppugnābit
I plur.
oppugnabĭmus
II plur.
oppugnabĭtis
III plur.
oppugnābunt
PERFECT
I sing.
oppugnavi
II sing.
oppugnavisti
III sing.
oppugnavit
I plur.
oppugnavĭmus
II plur.
oppugnavistis
III plur.
oppugnavērunt, oppugnavēre
PLUPERFECT
I sing.
oppugnavĕram
II sing.
oppugnavĕras
III sing.
oppugnavĕrat
I plur.
oppugnaverāmus
II plur.
oppugnaverātis
III plur.
oppugnavĕrant
FUTURE PERFECT
I sing.
oppugnavĕro
II sing.
oppugnavĕris
III sing.
oppugnavĕrit
I plur.
oppugnaverĭmus
II plur.
oppugnaverĭtis
III plur.
oppugnavĕrint
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
oppugnem
II sing.
oppugnes
III sing.
oppugnet
I plur.
oppugnēmus
II plur.
oppugnētis
III plur.
oppugnent
IMPERFECT
I sing.
oppugnārem
II sing.
oppugnāres
III sing.
oppugnāret
I plur.
oppugnarēmus
II plur.
oppugnarētis
III plur.
oppugnārent
PERFECT
I sing.
oppugnavĕrim
II sing.
oppugnavĕris
III sing.
oppugnavĕrit
I plur.
oppugnaverĭmus
II plur.
oppugnaverĭtis
III plur.
oppugnavĕrint
PLUPERFECT
I sing.
oppugnavissem
II sing.
oppugnavisses
III sing.
oppugnavisset
I plur.
oppugnavissēmus
II plur.
oppugnavissētis
III plur.
oppugnavissent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
oppugna
II plur.
oppugnāte
FUTURO
II sing.
oppugnāto
III sing.
oppugnāto
II plur.
oppugnatōte
III plur.
oppugnanto
PARTICIPIO
PRESENT
oppugnans, –antis
FUTURO
oppugnatūrūs, –a, –ūm
INFINITIVE
PRESENT
oppugnāre
PERFECT
oppugnavisse
FUTURO
Singular:
oppugnatūrūm, –am, –ūm esse
Plural:
oppugnatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
oppugnandi
Dativo:
oppugnando
Accusativo:
ad oppugnandum
Ablativo:
oppugnando
SUPIN
oppugnatum

View the passive form of this verb

‹ oppugnatus
oppugnor ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
oppugnātŏr masc. noun III decl.
oppugnātōrĭus adj. I cl.
oppugnatūrūs adj. fut. part.
oppugnatus adj. perf. part. I cl.
oppugnatus adj. perf. inf.
oppugno tr. v. I conjug.
oppugnor tr. v. I conjug.
oppŭtans adj. pres. part. II cl.
opputatūrūs adj. fut. part.
opputatus adj. perf. part. I cl.
opputatus adj. perf. inf.
oppŭto tr. v. I conjug.
oppŭtor tr. v. I conjug.
oprepens adj. pres. part. II cl.
oprepo tr. and intr. v. III conjug.
oprepor tr. and intr. v. III conjug.
opreptūrūs adj. fut. part.
opreptus adj. perf. part. I cl.
opreptus adj. perf. inf.
ops fem. noun III decl.
{{ID:OPPUGNO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android