Donazione

praebĕor - Passive diathesis


transitive verb II conjugation

See the translation of this word



PASSIVE FORM:
INDICATIVE
PRESENT
I sing.
praebĕor
II sing.
praebēris, praebēre
III sing.
praebētur
I plur.
praebēmur
II plur.
praebemĭni
III plur.
praebentur
IMPERFECT
I sing.
praebēbar
II sing.
praebebāris
III sing.
praebebātur
I plur.
praebebāmur
II plur.
praebebamĭni
III plur.
praebebantur
FUTURE
I sing.
praebēbor
II sing.
praebebĕris, praebebĕre
III sing.
praebebĭtur
I plur.
praebebĭmur
II plur.
praebebimĭni
III plur.
praebebuntur
PERFECT
I sing.
praebitus, –a, –um sum
II sing.
praebitus, –a, –um es
III sing.
praebitus, –a, –um est
I plur.
praebiti, –ae, –a sumus
II plur.
praebiti, –ae, –a estis
III plur.
praebiti, –ae, –a sunt
PLUPERFECT
I sing.
praebitus, –a, –um eram
II sing.
praebitus, –a, –um eras
III sing.
praebitus, –a, –um erat
I plur.
praebiti, –ae, –a eramus
II plur.
praebiti, –ae, –a eratis
III plur.
praebiti, –ae, –a erant
FUTURE PERFECT
I sing.
praebitus, –a, –um ero
II sing.
praebitus, –a, –um eris
III sing.
praebitus, –a, –um erit
I plur.
praebiti, –ae, –a erimus
II plur.
praebiti, –ae, –a eritis
III plur.
praebiti, –ae, –a erunt
SUBJUNCTIVE
PRESENT
I sing.
praebĕar
II sing.
praebeāris, praebeāre
III sing.
praebeātur
I plur.
praebeāmur
II plur.
praebeamĭni
III plur.
praebeantur
IMPERFECT
I sing.
praebērer
II sing.
praeberēris, praeberēre
III sing.
praeberētur
I plur.
praeberēmur
II plur.
praeberemĭni
III plur.
praeberentur
PERFECT
I sing.
praebitus, –a, –um sim
II sing.
praebitus, –a, –um sis
III sing.
praebitus, –a, –um sit
I plur.
praebiti, –ae, –a simus
II plur.
praebiti, –ae, –a sitis
III plur.
praebiti, –ae, –a sint
PLUPERFECT
I sing.
praebitus, –a, –um essem
II sing.
praebitus, –a, –um esses
III sing.
praebitus, –a, –um esset
I plur.
praebiti, –ae, –a essemus
II plur.
praebiti, –ae, –a essetis
III plur.
praebiti, –ae, –a essent
IMPERATIVE
PRESENT
II sing.
praebēre
II plur.
praebemĭni
FUTURO
II sing.
praebētor
III sing.
praebētor
II plur.
–
III plur.
praebentor
PARTICIPIO
PERFECT
praebitus, –a, –um
INFINITIVE
PRESENT
praebēri
PERFECT
Singular:
praebitus, –a, –um esse
Plural:
praebiti, –ae, –a esse
FUTURO
praebitum esse
GERUND
praebendus, –a, –um
SUPIN
praebitu

View the active form of this verb

‹ praebĕo
praebĭa ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeauditūrūs adj. fut. part.
praeauditus adj. perf. part. I cl.
praeauditus adj. perf. inf.
praebens adj. pres. part. II cl.
praebĕo tr. v. II conjug.
praebĕor tr. v. II conjug.
praebĭa pl. nt. noun II decl.
praebĭbens adj. pres. part. II cl.
praebĭbo tr. v. III conjug.
praebĭbor tr. v. III conjug.
praebita pl. nt. noun II decl.
praebĭtĭo fem. noun III decl.
praebĭtŏr masc. noun III decl.
praebitūrūs adj. fut. part.
praebitus adj. perf. part. I cl.
praebitus adj. perf. inf.
praecălĕfactus adj. I cl.
praecălĭdus adj. I cl.
praecalvus adj. I cl.
praecănens adj. pres. part. II cl.
{{ID:PRAEBEOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android