Donazione

praecălĕfactus


adjective I class

See the translation of this word



MASCULINE
SINGULAR
Nom.
praecalefactus
Gen.
praecalefacti
Dat.
praecalefacto
Acc.
praecalefactum
Abl.
praecalefacto
Voc.
praecalefacte
PLURAL
Nom.
praecalefacti
Gen.
praecalefactōrum
Dat.
praecalefactis
Acc.
praecalefactos
Abl.
praecalefactis
Voc.
praecalefacti
FEMININE
SINGULAR
Nom.
praecalefactă
Gen.
praecalefactae
Dat.
praecalefactae
Acc.
praecalefactam
Abl.
praecalefactā
Voc.
praecalefactă
PLURAL
Nom.
praecalefactae
Gen.
praecalefactārum
Dat.
praecalefactis
Acc.
praecalefactas
Abl.
praecalefactis
Voc.
praecalefactae
NEUTER
SINGULAR
Nom.
praecalefactum
Gen.
praecalefacti
Dat.
praecalefacto
Acc.
praecalefactum
Abl.
praecalefacto
Voc.
praecalefactum
PLURAL
Nom.
praecalefacta
Gen.
praecalefactōrum
Dat.
praecalefactis
Acc.
praecalefacta
Abl.
praecalefactis
Voc.
praecalefacta

‹ praebitus
praecălĭdus ›

Browse the dictionary

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praebĭtĭo fem. noun III decl.
praebĭtŏr masc. noun III decl.
praebitūrūs adj. fut. part.
praebitus adj. perf. part. I cl.
praebitus adj. perf. inf.
praecălĕfactus adj. I cl.
praecălĭdus adj. I cl.
praecalvus adj. I cl.
praecănens adj. pres. part. II cl.
praecăno tr. v. III conjug.
praecănor tr. v. III conjug.
praecantans adj. pres. part. II cl.
praecantātĭo fem. noun III decl.
praecantātŏr masc. noun III decl.
praecantatrix fem. noun III decl.
praecantatūrūs adj. fut. part.
praecantatus adj. perf. part. I cl.
praecantatus adj. perf. inf.
praecanto tr. v. I conjug.
praecantor tr. v. I conjug.
{{ID:PRAECALEFACTUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
Our sites
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Our mobile applications
Android